Εορτάζοντες την 24ην του μηνός Αυγούστου

• Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΗΣ Ιερομάρτυρας μαθητής του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου.

• Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΤΙΩΝ

• Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ό Λιμνιώτης, ό Ομολογητής

• Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ό Αιτωλός. Νέος Ιερομάρτυρας και Ισαπόστολος

• ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ του Ζακυνθινού

• Ο ΟΣΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ό θαυματουργός (Ρώσος + 1550)

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΗΣ Ιερομάρτυρας μαθητής του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου.
Ό Άγιος Ιωάννης ό Ευαγγελιστής, θέλοντας να δείξει τον άνθρωπο πού έχει αληθινά πνεύμα Θεού, είπε: "Παν πνεύμα ό ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί έληλυθότα, εκ του Θεού εστί"1. Δηλαδή, κάθε άνθρωπος πού παρουσιάζεται με χάρισμα Πνεύματος, αν ομολογεί όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα ότι ό Ιησούς Χριστός πράγματι σαρκώθηκε και έζησε σαν άνθρωπος φέροντας την ανθρώπινη φύση, αυτός ό άνθρωπος είναι από το Θεό. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ό Άγιος Ευτυχής. Σαν γνήσιος μαθητής του 'Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή, απέδειξε περίτρανα στη ζωή του ότι είναι πραγματικά άνθρωπος του Θεού. Κήρυξε με ανδρεία το Ευαγγέλιο, γκρέμισε πολλούς ναούς ειδώλων, υπέμεινε δαρμούς και κακοπάθησε πολλά χρόνια δέσμιος μέσα στη φυλακή. Κατόπιν τον έριξαν στη φωτιά και μετά στα πεινασμένα θηρία. 'Επειδή, όμως, ένα από τα θηρία μίλησε με ανθρώπινη φωνή, αλλά και επειδή στη συνέχεια έμεινε αβλαβής από τα υπόλοιπα μαρτύρια, όλοι έξε-πλάγησαν. 'Εξ αιτίας, λοιπόν, αυτών των θαυμάτων, τον άφησαν ελεύθερο να γυρίσει στην πατρίδα του Σεβαστή, όπου ειρηνικά παρέδωσε στον Κύριο το πνεύμα του.
1. Α' επιστολή Ιωάννου, δ' - 2.

Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρω.
Ως φοιτητής των ιερών Αποστόλων, της ευσέβειας ύποφήτης έδείχθης, και την του Λόγου σάρκωσιν έκήρυξας τρανώς· όθεν ένδιέπρεψας, μαρτυρίου τοις πόνοις, θαύμασι της πίστεως, βεβαιώσας τον λόγον. Ίερομάρτυς Πάτερ Ευτυχές, Χριστόν δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΤΙΩΝ
Καταγόταν από το Μαντίναιο της Μητροπόλεως Κλαυδιουπόλεως στην Έρδελία, της επαρχίας Όνωριάδος. Συνελήφθηκε διότι ήταν χριστιανός και οδηγήθηκε στον ηγεμόνα Ούρβανό. Αυτός τον ρώτησε αν επιμένει να ομολογεί τον Χριστό και ό Τατίων με τόλμη απάντησε ότι θα τον ομολογεί μέχρι τελευταίας του πνοής. 'Αμέσως τότε τον έδειραν σκληρά και τον ξέσχισαν με σιδερένια νύχια. Κατόπιν τον έσυραν μέχρι θανάτου μέσα στην Κλαυδιούπολη, αφού πρώτα έκανε το σημείο του σταυρού.

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ό Λιμνιώτης, ό Ομολογητής
Ό Όσιος αυτός, από μικρό παιδί αγάπησε τη μοναχική ζωή και όταν ενηλικιώθηκε έγινε μοναχός και άσκήτευε στον Όλυμπο (της Βιθυνίας). Στα χρόνια του εικονομάχου βασιλιά Λέοντα του Ίσαύρου (716), ό Γεώργιος αγωνίστηκε για την 'Ορθοδοξία και έκανε δριμύτατες παρατηρήσεις στον ασεβή βασιλιά. Τότε υπέστη απ' αυτόν πολλά βάσανα και μάλιστα σε ηλικία 95 χρονών. Στο τέλος του έκοψαν τη μύτη, έκαψαν το κεφάλι του και έτσι παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ό Αιτωλός. Νέος Ιερομάρτυρας και Ισαπόστολος
Ό Άγιος Κοσμάς υπήρξε φωτοφόρος απόστολος του Ευαγγελίου, στα μαύρα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Γεννήθηκε στο χωριό Ταξιάρχης της επαρχίας Άποκούρου πού βρίσκεται κοντά στο χωριό Μέγα Δένδρο Ναυπακτίας (το 1714), από γονείς ευσεβείς, πού τον ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Είκοσι χρονών μετέβη στο Άγιον Όρος, για να σπουδάσει στο εκεί νεοσύστατο σχολείο του Βατοπεδίου. Μετά την αποφοίτηση του, πήγε στη Μονή Φιλόθεου, όπου έγινε μοναχός και κατόπιν Ιερομόναχος. 'Αλλά ό Άγιος δεν ησύχαζε, φλεγόμενος νύχτα-μέρα από τον πόθο να βγει και να διδάξει στους σκλαβωμένους Έλληνες τα άγια Γράμματα. Όμως, θεωρούσε τον εαυτό του ταπεινό και αδύνατο να επωμισθεί τέτοιο φορτίο. 'Αλλά με θεία αποκάλυψη, πήγε στην Κων/πολη, όπου συνάντησε τον αδελφό του Χρύσανθο, πού ήταν δάσκαλος. Αυτός του έκανε μερικά μαθήματα ρητορικής, πού θα βοηθούσαν τον Κοσμά στο κήρυγμα. "Επειτα, αφού πήρε την άδεια του Πατριάρχη, όργωσε στην κυριολεξία την Ελλάδα, διδάσκοντας στους "ραγιάδες" το λόγο του Θεού. 'Απ' οπού περνούσε, έκτιζε σχολεία, εκκλησίες, και πλήθος λαού συνέρεε και "ρουφούσε" το "νέκταρ" της αγίας διδασκαλίας του. Τελικά, ό φθόνος των 'Εβραίων, σε συνεργασία με τους Τούρκους, είχε σαν αποτέλεσμα τον άπαγχονισμό του Αγίου στα χώματα της Βορείου Ηπείρου (το 1779). Τα λόγια του ήταν προφητικά, γεμάτα θεία χάρη και απλότητα. Κάποτε είπε στους κατοίκους κάποιου χωριού: "Ήρθα στο χωριό σας και σας κήρυξα. Δίκαιο είναι λοιπόν να με πληρώσετε για τον κόπο μου. Με χρήματα μήπως; Τί να τα κάνω; Ή πληρωμή ή δική μου είναι να βάλετε τα λόγια του Θεού στην καρδιά σας, για να κερδήσετετην αιώνια ζωή".

Απολυτίκιο ν. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, διδασκαλία, κατεκόσμησας, την Έκκλησίαν, ζηλωτής των Αποστόλων γενόμενος-και κατασπείρας τα θεία διδάγματα, μαρτυρικώς τον αγώνα έτέλεσας. Κοσμά ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημιν τό μέγα έλεος.

ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ του Ζακυνθινού
Βλέπε Βιογραφικό του σημείωμα την 17η Δεκεμβρίου και εκτενές υπόμνημα για την ανακομιδή του λειψάνου στον Συναξαριστή του Ματθαίου Λαγγή (24 Αυγούστου).

Άπολυτίκιον.Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.

Του παντίμου Λειψάνου σου τήν μετάθεσιν, από Στροφάδων εις Ζάκυνθον έορτάζοντες, Διονύσιε σοφέ άνευφημούμεν σε· συ γαρ παρέχεις δι' αυτού, χάριν άφθονον αεί, τοις πίστει προσερχομένοις, τη θεϊκή χορηγία, ως του Χριστού θεράπων γνήσιος.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ό θαυματουργός (Ρώσος + 1550)