Εoρτάζοντες την  12ην του μηνός Απριλίου

 

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ό Όμολογητής επίσκοπος Παρίου

  • ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

  • ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΗΜΗΣ καί ΠΡΩΤΙΩΝ

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΩΝ Ίερομάρτυρας

  • Η ΟΣΙΑ ΑΝΘΟΥΣΑ Θυγατέρα Κων/νου του Κοπρώνυμου

  • ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΗΝΑΣ, ΔΑΒΙΔ καί ΙΩΑΝΝΗΣ Άββάδες καί Όσιομάρτυρες

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΓΙΟΣ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ ό έγκλειστος πού άσκήτευσε στην Κύπρο

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΑΚΑΚΙΟΣ ό Νέος, ό Καυσοκαλυβίτης

Αναλυτικά

 

Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ό Όμολογητής επίσκοπος Παρίου
Απτόητος πρόμαχος της τιμητικής προσκύνησης των εικόνων ό Βασίλειος, αποδοκίμασε με όλες του τίς δυνάμεις τους επιζήμιους - για την Εκκλησία - είκονομάχους αυτοκράτορες. Ή μεγάλη θεολογική του κατάρτιση σε συνδυασμό με την ενάρετη ζωή του' τον ανέδειξαν επίσκοπο της πόλης Παρίου στίς ακτές της Προποντίδας. Ή στάση του' όμως αυτή έναντι των είκονομάχων αύτοκρατόρων έγινε αιτία να διωχθεί σκληρά. Υπέστη πολλά δεινά καί πέρασε "εν λιμώ καί δίψει, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει καί γυμνότητι"1, δηλαδή, με πείνα καί δίψα, με νηστείες πολλές φορές, με κρύο καί γυμνότητα. Άλλα ό Βασίλειος, όπου καί αν τον εξόριζαν οι αυτοκράτορες, ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να υπερασπίζει την "Ορθοδοξία. Τέλος, τον αξίωσε ό Θεός να δει το θρίαμβο της "Ορθοδοξίας καί συγχρόνως το ναυάγιο της εικονομαχίας. Όταν επέστρεψε στην επισκοπή του, τον υποδέχθηκαν με μεγάλες τιμές καί εκεί παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του στον Κύριο. 1.

Β' προς Κορινθίους, ια' 27.


'Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ
Ως ιερεύς του Βασιλέως της δόξης, ομολογίας διαλάμπεις τη αί'γλη, Ίερομάρτυς ένδοξε Βασίλειε· των Είκονομάχων γάρ,τήν άπάτην ελέγχων, πόνοις προσωμίλησας, υπέρ της αληθείας- καί μεταστάς εν δόξη προς Θεόν, των σε τιμώντων, άπαύστως μνημόνευε.


ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ή μετακόμιση έγινε από την επισκοπή Ζήλα (στην Καππαδοκία) στην Κωνσταντινούπολη το έτος 942, όταν βασιλείς ήταν οι Κων/νος καί Ρωμανός οι Προφυρογέννητοι. Κατόπιν εναποτέθηκε στην αγία σορό των Χαλκοπρατείων στίς 12 Απριλίου.


ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΗΜΗΣ καί ΠΡΩΤΙΩΝ
Στούς συναξαριστές ή μνήμη τους αναφέρεται χωρίς υπόμνημα. Στό Λαυριωτικό όμως Κώδικα Ι 70 ή μνήμη τους αναφέρεται στίς 19 Μαρτίου, καί υπάρχουν κάποια βιογραφικά στοιχεία, όχι όμως ολοκληρωμένα. ΟΙ άγιοι αυτοί λοιπόν, υπήρξαν στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμιανού (286-305) καί παρουσιάστηκαν αυθόρμητα στον ηγεμόνα της χώρας τους καί ομολόγησαν με θάρρος τον Χριστό. Ό ηγεμόνας τότε τους γύμνωσε καί αφού τους έδεσε με αλυσίδες, τους μαστίγωσε ανελέητα με μαστίγια από νεύρα βοδιών καί τους χτύπησε με ακανθωτά ραβδιά τόσο, πού πετάχτηκαν τα σπλάχνα τους από την κοιλιά. Έτσι μισοπεθαμένους τους έριξε για 30 μέρες μέσα στη φυλακή, χωρίς νερό καί ψωμί. Άλλα άγγελος Κυρίου τους επισκέφθηκε, ίασε τίς πληγές τους καί τους έδωσε μπόλικο νερό καί φαγητό. Όταν ό ηγεμόνας τους κάλεσε μπροστά του καί τους είδε υγιείς, αντί να συνέλθει από το θαύμα, ρώτησε τους μάρτυρες με οργή αν επιμένουν στη χριστιανική τους πίστη. Αυτοί με μια φωνή απάντησαν: "Χριστιανοί έσμέν". Τότε αυτός διέταξε καί τους αποκεφάλισαν καί έτσι έλαβαν το στεφάνι του μαρτυρίου.


Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΩΝ Ίερομάρτυρας
Μαρτύρησε δια ξίφους.


Η ΟΣΙΑ ΑΝΘΟΥΣΑ Θυγατέρα Κων/νου του Κοπρώνυμου
Ήταν θυγατέρα του βασιλιά Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου. Γεννήθηκε μέσα στην ανακτορική δόξα καί λαμπρότητα, άλλ' αυτή ζήτησε άλλου την ευχαρίστηση καί παρηγοριά της ψυχής της. Μάταια ό βασιλιάς πατέρας της (741-775) θέλησε να την παντρέψει με νέο πού είχε όλα τα πλεονεκτήματα του γένους, του κάλλους καί του πλούτου. Αυτή έφερε στην καρδιά της βαθειά τη θλίψη, ότι' ό πατέρας της ήταν εχθρός των εικόνων καί δεν ήθελε σύζυγο πού είχε τα "ίδια φρονήματα μ' αυτόν. Παρέμεινε λοιπόν άγαμη καί χρησιμοποιούσε τον καιρό της σε έργα ελέους καί φιλανθρωπίας. Μετά το θάνατο του πατέρα της, μοίρασε τα υπάρχοντα της σε φτωχούς, φιλανθρωπικά ιδρύματα καί ναούς. Ή 'ίδια έγινε μοναχή από τον Πατριάρχη Ταράσιο. Στό μοναστήρι ή ζωή της ήταν ασκητική, γεμάτη ταπεινοφροσύνη καί αγάπη. Σέ ηλικία 52 ετών έφυγε από τον κόσμο αυτό, σ' όλα άξια του αμάραντου στεφάνου της αιώνιας βασιλείας, ή παρθένος ή σεμνή, πού καταφρόνησε τίς ψεύτικες λάμψεις καί τίς απατηλές τιμές των πρόσκαιρων βασιλειών της γης.


ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΗΝΑΣ, ΔΑΒΙΔ καί ΙΩΑΝΝΗΣ Άββάδες καί Όσιομάρτυρες
Μαρτύρησαν αφού εκτελέστηκαν τοξευόμενοι.


Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΓΙΟΣ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Ή μνήμη του αναφέρεται από τον Γεδεών στο Βυζαντινό Εορτολόγιο σελ. 91 καί το έχει πάρει από χειρόγραφο Ευαγγέλιο (του Άγιοταφίτικου Μετοχίου 426), οπού καί μόνο εκεί σημειώνεται. Όπως φαίνεται, γινόταν το μνημόσυνο του στην Κων/πολη καί συγκεκριμένα στη Μονή του Μανουήλ, της οποίας έκανε ηγούμενος, διότι πουθενά άλλου δεν αναφέρεται στους Συναξαριστές ή μνήμη του. Ό Σέργιος λοιπόν, καταγόταν από επίσημη οικογένεια. Ήταν ανεψιός του Πατριάρχη Φωτίου, ενάρετος καί πολύ μορφωμένος. Το 999 καί σε ηλικία σχετικά μεγάλη, κλήθηκε από τον αυτοκράτορα Βασίλειο τον Β' (976-1025) στον Πατριαρχικό θρόνο, σε διαδοχή του Σισινίου του Β'. Κυβέρνησε τον πατριαρχικό θρόνο θεοφιλώς για 20 χρόνια καί απεβίωσε ειρηνικά το 1019.


Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ ό έγκλειστος πού άσκήτευσε στην Κύπρο
Από τους Συναξαριστές αγνοείται ή μνήμη του. Αυτός ήταν Κύπριος, πού γεννήθηκε στα Λεύκαρα (επαρχία Αμαθούντος) το 1134. Λόγω του μεγάλου ασκητικού του αγώνα, αναδείχτηκε ένας από τους μεγαλύτερους , ασκητές της Κύπρου. Έκτισε τη διάσημη Έγκλείστρα, πού σώζεται μέχρι σήμερα, όπου πέρασε όλη του τη ζωή με νηστεία, ' προσευχή καί μελέτη. Επίσης αναδείχτηκε γλαφυρός συγγραφέας καί πέθανε ειρηνικά. Τον έθαψαν μέσα στη σπηλιά της Έγκλείστρας. (Ή μνήμη του περιττώς επαναλαμβάνεται, από ορισμένους Συναξαριστές, ως μάρτυρας καί την 28η Σεπτεμβρίου).


Ο ΟΣΙΟΣ ΑΚΑΚΙΟΣ ό Νέος, ό Καυσοκαλυβίτης
Ό όσιος αυτός γεννήθηκε στο χωριό Γόλιτσα της επαρχίας Φαναριού (Άγραφων) στα τέλη του 17ου αιώνα. Προσήλθε πρώτα στη μονή της Σουρβίας (κοντά στη Μακρινίτσα Βόλου), οπού έκάρη μοναχός, μετονομασθείς σε Άκάκιο από Αναστάσιο πού ήταν το κοσμικό του όνομα. Άσκήτευσε στη σκήτη του Καυσοκαλυβίου του Αγίου Όρους, όπως αναφέρεται στη βιογραφία του, πού συνέγραψε ό μαθητής του Πάπα - Ίωνάς. Διέπρεψε στις αρετές καί έγινε σύμβουλος καί διδάσκάλος πολλών μαρτύρων της πίστης μας. Απεβίωσε ειρηνικά στις 12 Απριλίου 1730.


'Απολυτίκιον. Ηχος πλ. β'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Άκακία έμπρέπων Πάτερ Άκάκιε, καί λαμπρότητι βίου αστήρ ώς πάμφωτος, τών' Οσίων μιμητής των πάλαι γέγονας, καί χαρισμάτων θεϊκών, δαψιλώς αξιωθείς, μη παύση καθικετεύων, την Παναγίαν Τριάδα, διδόναι πάσι το θείον έλεος.

 

Πίσω Αρχική σελίδα