ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΣΟΥΠΕΡ»!

            Πρίν νά ἔλθει γιά τρίτη φορά στήν Κόρινθο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος,  ἔστειλε στούς Κορινθίους τήν δεύτερη ἐπιστολή του. Ἐκεῖ γιά πρώτη φορά ἀναγκάζεται νά κάνει κάτι, πού δέν τό θέλει:

•           καυχᾶται, ὅτι εἶναι γνήσιος ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ·

•           καυχᾶται, ὅτι ποτέ δέν ζήτησε χρήματα γιά τόν ἑαυτό του ἀπό κανένα·

•           καυχᾶται, ὅτι ἐκοπίασε καί ὑπέφερε περισσότερο ἀπό ἄλλους γιά τήν δόξα τοῦ Χριστοῦ. Γιά τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου Του.

            Ὁ Παῦλος τό γνωρίζει, ὅτι τό νά καυχᾶται κανείς γιά τά πνευματικά, δέν εἶναι καλό. Εἶναι «ἀνοησία», ὅπως τό ὀνομάζει. Ἀναγκάζεται ὅμως νά κάνει αὐτή τήν «ἀνοησία», γιά νά προφυλάξει τούς Κορινθίους ἀπό κάποιους, πού παρίσταναν τούς ἀποστόλους, ἀλλά δέν ἦταν.

            Αὐτοί οἱ ἀπατεῶνες:

•           παρίσταναν τούς «σοῦπερ-ἀποστόλους» («ὑπερλίαν ἀποστόλους»)·

•           «τό παίζανε» ἀφιλοχρήματοι, ἐνῶ «ἔγδερναν» τούς πιστούς·

•           ἀλλοίωναν τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, κατά τό κέφι τους.

            Τό τραγικό ἦταν, ὅτι αὐτούς τούς ψευδαποστόλους, οἱ Κορίνθιοι τούς δέχονταν καί τούς ἄκουγαν πολύ εὐχαρίστως. Ἕνα τέτοιο κατάντημα ἔκανε τόν Παῦλο νά «ταρακουνήσει» τούς Κορινθίους μέ λόγια αὐστηρά. Καί νά τούς ἀποκαλύψει τό ἀληθινό πρόπωπο τῶν τσαρλατάνων, πού προσπαθοῦσαν νά τούς παρασύρουν.

*    *    *

            Καί σήμερα δυστυχῶς δέν λείπουν οἱ ψευδαπόστολοι. Πολλοί, στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τό παίζουν κήρυκες τῆς ἀληθείας καί τῆς σωτηρίας:

•           Μάγοι καί ὄργανα τοῦ σατανᾶ, ἐμφανίζονται μέ προσωπεῖο χριστιανικό·

•           Κάθε εἴδους αἱρετικοί, σερβίρουν κατ' ἀποκλειστικότητα τήν «μοναδική» ἑρμηνεία τῶν Γραφῶν·

•           «Σοῦπερ ὀρθόδοξοι», ὑψώνουν λάβαρα μέ τό σύνθημα: «ὀρθοδοξία ἤ θάνατος!».

            Καί θλίβεται κανείς νά βλέπει ἀνθρώπους «φρόνιμους», νά ἀκοῦνε ἄνετα τέτοιους ἀπατεῶνες· καί μορφωμένους, ἀκόμη καί ... καθηγητές πανεπιστημίου, νά χάσκουν μπροστά στούς ψευδοκήρυκες κάποιας τάχα  μοναδικῆς ἀληθείας.

            Τί ὅμως εἶναι αὐτό, πού κάνει τόν ἄνθρωπο νά χάνει τήν κριτική του ἱκανότητα; Τί εἶναι αὐτό, πού τόν κάνει νά γοητεύεται ἀπό τά παραπλανητικά κηρύγματα τῶν ψευδαποστόλων; Τί τόν κάνει, νά μή μπορεῖ νά ξεχωρίζει τόν ἀγύρτη ἀπό τόν ἀληθινό ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ;

*    *    *

            Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τελειώνοντας τήν Β' πρός Κορινθίους ἐπιστολή του δίνει - μέ πλάγιο τρόπο - τήν ἀπάντηση. Λέγει:

•           «Φοβᾶμαι, μήπως, ὅταν ἔλθω, δέν σᾶς βρῶ ὅπως σᾶς θέλω.

•           Φοβᾶμαι, μήπως ὑπάρχουν ἀνάμεσά σας ἐγωϊσμοί, ἔριδες, ζηλοτυπίες, φιλονικίες, διαπληκτισμοί, ἀλληλοκατηγορίες, διαβολές καί ἀναστατώσεις.

•           Φοβᾶμαι, μήπως πενθήσω ξανά γιά πολλούς, πού δέν μετάνιωσαν γιά τήν πορνεία, τήν ἀκαθαρσία καί τήν ἀσέλγεια, πού διέπραξαν...»

            Μέ ἄλλα λόγια ὁ Παῦλος λέγει:

            Ἐκεῖνο, πού τυφλώνει τόν ἄνθρωπο εἶναι ὁ ἐγωϊσμός. Ὁ ἐγωϊσμός καί τοῦ μυαλοῦ καί τῆς σάρκας. Αὐτός ὁ διπλός ἐγωϊσμός, τοῦ σακατεύει τήν κρίση· τοῦ ἀχρηστεύει τήν φρόνηση· καί τόν κάνει ἕρμαιο στίς πιό ἀλλόκοτες διδασκαλίες, πού τοῦ σερβίρονται σάν ἡ μοναδική ἀλήθεια καί ἡ μοναδική σωτηρία».

Ἀρχιμ. Β.Λ.

ΑΔΙΚΙΑ - ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ

            Στίς 10 Μαΐου 2003, ὁ διαπρεπής νομικός, ἀντιπρόεδρος τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου (Δικαστηρίου ἰσότιμου μέ τόν Ἄρειο Πάγο καί μέ τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας), καί γόνος τῆς Πρέβεζας, κ. Γεώργιος Κούρτης σέ ὁμιλία του στήν «Θεοφάνειο Αἴθουσα Τέχνης», μέ θέμα: ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ, ἀναφέρθηκε καί στόν τρόπο ἀπαλλοτρίωσης τῆς περιουσίας τῶν Μονῶν τῆς Μητροπόλεώς μας. Εἶπε τά ἑξῆς:

*            *            *

            «Ὁ Γεώργιος Γερογιάννης, σπουδασμένος στή Βιέννη, ἦταν ἄριστος ἰατρός γιά τήν ἐποχή του. Καί ἐπανεκλέχτηκε Βουλευτής τῶν Φιλελευθέρων τό 1923 καί τό 1928· ἐνῶ ἀπέτυχε στίς ἐκλογές τοῦ 1932. Ἡ αἰτία τῆς ἀποτυχίας του στίς ἐκλογές τοῦ 1932, ἦταν τό γεγονός ὅτι πρωτοστάτησε στήν βίαιη κατάληψη ἀπό τό Κράτος τῆς περιουσίας τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Πρέβεζας καί στήν παράνομη παραχώρησή της σέ σχολικές ἐφορίες, καίτοι τό Ν. Δ/γμα τῆς 11 Νοεμβρίου 1927 (ΦΕΚ Α’ 11/1927) ἐξαιροῦσε τήν Ἤπειρο τῆς ἐφαρμογῆς τῶν διατάξεων τοῦ ν. 2508/1920 καί τοῦ Ν. Δ/τος 25 Φεβρουαρίου 1926 (ΦΕΚ 4-3-1926) μέ βάση τίς ὁποῖες ἔγινε ἡ κατάληψη, πού παράνομα συνεχίζεται. Ἔγινε ΜΟΝΟ γιά τήν Πρέβεζα. Καί ὄχι στήν ὑπόλοιπη Ἤπειρο. Ἀφαίρεσε τήν περιουσία τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Πρέβεζας· καί συντέλεσε στό μαρασμό τοῦ μοναχισμοῦ στήν περιοχή γιά πενήντα περίπου χρόνια· μέχρι τό 1980, ὁπότε ἀνεβίωσε ἡ Ἱερά Μονή Προφήτου Ἠλιού».

*            *            *

            Ἕνας τόσο ὑψηλόβαθμος ἀνώτατος δικαστής ἐπισημαίνει μιά τέτοια  ΑΔΙΚΙΑ-ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ!

Ἐμεῖς ἁπλᾶ τήν ἀναδημοσιεύουμε:

•           Δέν εἶναι νόμιμο, καί δικαιολογημένο ἐκ μέρους μας, νά εὐχηθοῦμε νά ἐπανεξετασθῆ σήμερα πολιτικά τό θέμα;

•           Δέν εἶναι νόμιμο, νά κάνομε τήν σκέψη ὅτι ἐκεῖνος πού διέπραξε τήν ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-ΑΔΙΚΙΑ (τό Κράτος)  ἔχει χρέος νά εὐαισθητοποιηθῆ νά τήν διορθώσει;

+ὁ Ν.Μ.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΑΣ: ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

            Μέ ἀφορμή τόν πόλεμο στό Ἰράκ, ὁ παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ἔκαμε τήν δήλωση:

*            *            *

            «Εἶναι λυπηρό νά ἐπικαλεῖται κανείς τόν Θεό γιά νά δικαιολογήσει τίς πράξεις του, καί μάλιστα ὅταν, ἄν τίς ἐξέταζε μέ λίγη προσοχή θά τό ἔβλεπε, ὅτι δέν θά μποροῦσαν νά ἀρέσουν στόν Θεό, ὅσο καί ἄν αὐτός λέει καί τό πιστεύει, ὅτι τάχα εἶναι σύμφωνες μέ τό ἅγιο θέλημά Του».

*            *            *

            Τί ὄμορφα, τί σοφά, τί διδακτικά λόγια!

            Πόσο μᾶς χρειάζεται σέ ὅλους νά ἐξετάζομε μέ προσοχή, μέ πολλή προσοχή, τίς πράξεις, τά λόγια μας, τίς σκέψεις μας, γιά νά ἰδοῦμε:

•           ἄν ἀρέσουν στόν Θεό·

•           ἄν εἶναι σύμφωνες μέ τό ἅγιο θέλημά Του.

ΔΕΝ ΕΞΑΓΙΑΖΕΤΑΙ. ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ.

            Ἔγραψε τό 1916, ἐνῶ ἔβραζε ὁ Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ὁ μεγάλος ἀμερικανός συγγραφέας Μάρκ Τουαίν (Marc Twain):

*            *            *

            «Συνήθως οἱ πολιτικοί, ὅταν ξεκινᾶνε ἕναν βρώμικο πόλεμο, ἐπινοοῦν καί λένε φτηνά ψέματα· καί ρίχνουν τό φταίξιμο στήν χώρα, στήν ὁποία ἐπιτέθηκαν! Καί ὁ κόσμος μένει εὐχαριστημένος μέ τά ψέματα αὐτά, γιατί κοιμίζουν τήν συνείδηση. Καί ἔτσι μποροῦν νά ἀσχολοῦνται μέ τόν πόλεμο αὐτό καί  νά τόν παρακολουθοῦν, ὄχι ἁπλᾶ καί μόνο χωρίς νά ἐπαναστατεῖ ἡ συνείδησή τους, ἀλλά καί δοξάζοντας τόν Θεό, γιατί τάχα χάρις στόν πόλεμο αὐτό μποροῦν καί κοιμοῦνται αὐτοί ἥσυχα».

*            *            *

            Τό πιό μισητό στόν Θεό κακό εἶναι νά κάνεις κάτι καί νά προσπαθεῖς νά τό παρουσιάσεις γιά ἔργο καλό, κοινωνικά ὠφέλιμο καί ἅγιο!...

            Τό κακό δέν ἐξαγιάζεται. Ποτέ. Μέ τίποτε.

+ὁ Ν. Μ.

+Πρωτοπρεσβύτερος ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΠΟΥΣΙΟΣ

            Στίς 28 Μαρτίου ἐκοιμήθη ὁ πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Μπούσιος, ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἐκκλησιῶν, σέ ἡλικία 80 ἐτῶν.

            Ὁ ἀείμνηστος π. Βασίλειος ἐχειροτονήθη διάκονος καί πρεσβύτερος (Αὔγουστος 1970) ἀπό τόν ἀοίδιμο Μητροπολίτη Στυλιανό.

            Τό 1980 ἐτιμήθη μέ τό ὀφφίκιο τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου, ἐχειροθετήθη πνευματικός πατέρας καί διορίσθηκε Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς περιοχῆς Ἐκκλησιῶν.

            Διακρινόταν γιά τήν μεγάλη του κοινωνική πεῖρα, γιά τήν ἀπέραντη ἀγάπη, καλωσύνη καί ταπείνωσή του, καί γενικά γιά τόν θερμό πνευματικό ζῆλο του καί  γιά τό ἱερατικό του ἦθος, πού ἀντικατοπρτιζόταν σέ ὅλες του τίς ἐκδηλώσεις καί στό ἦθος τῆς ὑποδειγματικῆς του οἰκογένειας.

            Ἦταν βαθύτατα ἀγαπητός σέ ὅλο τόν κλῆρο καί τόν λαό.

            Ἡ κηδεία του ἐτελέσθη τήν Κυριακή 30 Μαρτίου (Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως) ἀμέσως μετά τήν θεία Λειτουργία.

            Προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Μελέτιος. Στήν ἐπικήδειο ὁμιλία του ἐτόνισε, ὅτι «ἡ κοίμησή του δημιουργεῖ στήν Μητρόπολη κενό δυσαναπλήρωτο».

            Αἰωνία ἡ μνήμη του.