Ζωηφόρος

Περί της εκκλησιαστικής συνέχειας

Λέγεται σε όλες όσες δογματικές έχω μελετήσει ότι η στρατευομένη Εκκλησία του Χριστού είναι μία συνέχεια μέσα στο χρόνο της επουράνιας  Εκκλησίας όπως παραδόθηκε διά  του Ιησού,διά των Αποστόλων και των επτά Οικουμενικών Συνόδων.

Οι στηρικτικές πηγές της Εκκλησίας αναμφίβολα είναι η Καινή Διαθήκη και τα έργα των Ορθοδόξων Πατέρων.Η Εκκλησία οφείλει να πορεύεται με γνώμονα αυτές τις παραδόσεις ώστε να ολοκληρώσει το εσχατολογικά σωτήριο έργο του Ιησού,οδηγώντας τους ανθρώπους στη σωτηρία,με την έννοια που παραδίδεται στο ορθόδοξο δόγμα της μετάβασης του ανθρώπου στη Βασιλεία των Ουρανών.Αλλοιώς  έχει διαρραγεί η εκκλησιαστική συνέχεια και η σημερινή Εκκλησία δεν έχει καμμία σχέση με την Αποστολική,δεν αντιπροσωπεύει τίποτε,είναι ένας θεσμός κενός χωρίς σκοπό που θα καταρρακωθεί στο πέρασμα των χρόνων.

Από τα τέσσαρα ευαγγέλια δεν θα  ασχοληθούμε με τα συνοπτικά.Θα προσπαθήσουμε να συντάξουμε κάποιες σκέψεις βασιζόμενοι στο πνευματικό λεγόμενο ευαγγέλιο του Ιωάννου.Διαβάζοντας λοιπόν κανείς το ευαγγέλιο του αγαπημένου μαθητού καταλαβαίνει ότι ο πρωταρχικός σκοπός της εκκλησίας δεν είναι να σιτίζει τις μάζες.Το αντίθετο θα έλεγα.Είναι ο οντολογικός φωτισμός,ο θείος φωτισμός,η θεάση και η μέθεξη του θείου.Η Εκκλησία είναι ο χώρος θείας ομοίωσης και ανύψωσης.Παραδίδεται ότι μέσα στις κατακόμβες οι πρώτοι χριστιανοί είχαν θέαση του θείου φωτός,είχαν μέθεξη του Ιησού.Ζούσαν πέρα από την ύλη και τις υλικές ανάγκες που υποβιβάζουν τον άνθρωπο στους ανά καιρούς Καίσαρες.Οι μάρτυρες μοίραζαν αφιλοκερδώς πνευματική τροφή και φώτιζαν τους χριστιανούς οι οποίοι καιόμενοι ως λαμπάδες φώτιζαν με τη σειρά τους,με το σώμα τους το ίδιο τον δρόμο στους επομένους.Η πρώτη Εκκλησία είχε απόλυτο σκοπό την είσοδο των ανθρώπων στο Βασίλειο των Ουρανών.Κάθε τι άλλο ήταν δευτερεύον.Οι πρώτοι χριστιανοί μέσα από την αυτοκάθαρση και την καθαρή πίστη στον Ιησού οδηγούνταν στη θεία μετοχή.Ο ευαγγελιστής Ιωάννης σε καμμία των περιπτώσεων δεν αναγάγει τον Ιησού που πολλαπλασίασε  τους πέντε άρτους εν τη ερήμω σε σιτιστή των μαζών.Ο Ιησούς δεν ήθελε κατ΄αρχήν μία εκκλησία σιτιστή και υλικό βοηθό όλων των καταφρονεμένων.Κατ΄αρχήν ήθελε τη γνώση της αληθείας,την πίστη στο πρόσωπό του,τη θεία εξέλιξη των χριστιανών.Τι είναι πιο σημαντικό για ένα χριστιανό;Να έχει να τρώει και να πίνει ή να μάθει να περπατάει επάνω στη θάλασσα(πίστη)και να θεραπεύει τις ψυχές των συναθρώπων του;(πίστη).Κάποιος καλοπροαίρετος θα είπει όλα αυτά είναι απαραίτητα.Εγώ θα συμφωνήσω μαζί του.Αναμφίβολα όλα αυτά είναι απαραίτητα στο χριστιανισμό.Αλλά όλα.

Το ταξίδι λοιπόν του Ιησού στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο φαίνεται ότι αρχίζει από τον ουρανό και τελειώνει σε αυτόν.Εν αρχή ήν ο λόγος,είναι αναγκαίο ο χριστιανός να κατανοήσει αυτή την αλήθεια βιωματικά,ερχόμενος κοντά στον Ιησού.Λέγεται ότι όσοι περνούσαν έξω από το σπίτι του Μεγάλου Βασιλείου έβλεπαν το θείο φώς να σκεπάζει τα πάντα.Ισχύει αυτό άραγε στα σπίτια  των σημερινών πατέρων της Ελλαδικής Εκλησίας,οι οποίοι μένουν άγαμοι γι αυτό ακριβώς το λόγο, για να αφιερωθούν στη θεία μέξεθη και εν συνεχεία να οδηγήσουν εκεί και το χριστεπώνυμο πλήρωμα.Ή μήπως η σημερινή εκκλησία κατάντησε ένα απέραντο σούπερ μάρκετ που ικανοποιεί την υλική βρώση και πόση αλλά όχι την πνευματική βρώση και πόση;Διότι εις τον διάλογον με τη Σαμαρείτιδα αναφύει το επαναστατικό μήνυμα του χριστιανισμού που φαίνεται τόσο εύκολα ότι έχει λησμονηθεί σήμερα.Το υλικό νερό και φαγητό είναι ένα τίποτε.Το πνευματικό νέκταρ και η πνευματική αμβροσία είναι τα πάντα επειδή ακριβώς οδηγούν τον άνθρωπο στην οντολογική ελευθερία,πέρα από αυτόν τον κόσμο,πέρα από την υπαγωγή σε οποιαδήποτε εξουσία,καθιστώντας τον ικανό να παραβλέψει τις επιταγές του Καίσαρος  υπακούοντας στις επιταγές του θεού του.Ως ο Ιησούς τη Σαμαρείτιδα στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον,ελευθερώνει η σημερινή εκκλησία τον άνθρωπο,ή τον βυθίζει πιο πολύ στην άγνοια και στο σκοτάδι δίνοντάς του μόνο υλικό συσσίτιο,χωρίς να του λέει ποιοι πραγματικά κυβερνούν αυτόν τον κόσμο,χωρίς  να τον βοηθεί να αναπτύξει όλες εκείνες τις δυνάμεις οι οποίες είναι ικανές να ελευθερώσουν τον άνθρωπο και να τον καταστήσουν ικανό απλά να βροντοφωνάξει «μνήσθητί  μου Κύριε εν τη Βασιλεία σου»;

Εάν η Εκκλησία παραμένει αυτόνομος θεσμός,θείο εγκαθίδρυμα,αναμφίβολα το πρώτο και κύριο είναι –τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι-η παιδεία του πληρώματος.Η φώτιση των πιστών,η πίστη ότι η Βασιλεία του θεού δεν είναι του κόσμου τούτου.Η κατάσταση του Ελληνικού λαού φανερώνει ότι πνευματικό σκότος διακατέχει το χριστεπώνυμο πλήρωμα.Όχι μόνο οι Ιεράρχες έχουν αφήσει τους Έλληνες στην αμόρφωτη τύχη τους,αλλά εσχάτως υποστηρίζουν και τη δημιουργία τζαμιού(Σιατίστης Παύλος).Τι να το κάνεις που ο  Άγιος Κυπριανός ρητά έχει αναφέρει ότι εκτός εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία;Τι να το κάνεις που ο Απόστολος των Εθνών επάνω στην αναίρεση της αλλότριας  πίστης  έχτισε αυτό που «υπηρετεί»ο Σιατίστης,το χριστιανισμό;Άσε τον κόσμο στην άγνοια,άσε κάποιους και στο τζαμί,δεν γίνεται όλοι να σωθούν,πολλώ δε μάλλον σε μία εποχή σαν τη σημερινή σιγά,και ο Μέγας Βασίλειος υπέρ του τζαμιού θα ήταν.Αιδώς.Πολύ Αιδώς.Σαν και αυτή που ο Δίας έδωσε στον Ερμή για να φτιάξει τον κόσμο μας.

Η Εκκλησία λοιπόν γεμίζει το μυαλό των χριστιανών με την ίδια ταχύτητα που γεμίζει το στομάχι τους;Πολύ αμφιβάλλω.Ακολουθώντας τη γήϊνη πολιτεία(μέχρι και κοινά σεμινάρια με την άθεη αριστερά έκανε η σημερινή εκκλησία του Ιησού)αντί να ελευθερώσει τον άνθρωπο οντολογικά του δίνει συνεχείς πανάκειες,χωρίς να του λέει ότι αυτοί που τον οδήγησαν εδώ δεν θα σταματήσουν.Ο εθνικός τάφος είναι μεγάλος και μας χωρεί όλους.

Eν κατακλείδι.Το άρθρο 22 του Ελληνικού Συντάγματος(2008)αναφέρει ρητά και πέρα από κάθε αμφισβήτηση: «H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού».Σαφέστατα η Εκκλησία προκάλεσε συσσίτια σε καιρούς που ήταν σε διωγμό,σε καιρούς που δεν υπήρχε Ελληνικό κράτος,σε καιρούς που ήξερε ότι μόνη αυτή μπορεί να σώσει τους Έλληνας χριστιανούς.Αλλά σήμερα το να γίνεται η Εκκλησία  με τα συσσίτια δεκανίκι ενός Ελληνικού κράτους που από τη μία απορροφά τους φόρους και από την άλλη αντισυνταγματικά επιστρέφει  πόνο και ανεργία,είναι αυτό κάτι το καταδικαστέο.Η Εκκλησία ας δώσει αλήθεια και ελπίδα.Το Ελληνικό κράτος επίσημα να δηλώσει ότι δεν έχει καμμία  δέσμευση απέναντι στους Έλληνας πολίτας.Σε αυτή την περίπτωση η Εκκλησία ας αναλάβει το θεοσωτήριο έργο των συσσιτίων.Αλλοιώς προσφέρει πανάκεια και καθίσταται δεκανίκι του ανυπάρκτου αλλά φορομπηχτικού κράτους.Αυτού του είδους την ελεημοσύνη δεν την καταδικάζω μόνο εγώ.Πολύ πρίν από εμένα την κατεδίκασε και ο  Μαρδοχάι Κέσελ(Κάρολος Μάρξ).

Β.Δ.Μακρυπούλιας

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel