από την ιστοσελίδα του: www.sostikalogia.com
Ό, τι σημαίνουν οι σύνθετες λέξεις που έχουν δεύτερο συνθετικό τη λέξη λόγος το οποίο, όπως είναι γνωστό, αναφέρεται στο πρώτο συνθετικό. Για παράδειγμα, η λέξη αστρολόγος δηλώνει εκείνον που ερευνά τα αστέρια του ουρανού. Έτσι και η λέξη θεολόγος δηλώνει εκείνον που ερευνά το Θεό. Επειδή όμως ο Θεός είναι ανεξερεύνητος, απερίγραπτος και ακατάληπτος ως προς την Ουσία Του, η λέξη θεολόγος δηλώνει εκείνον που ερευνά ό, τι αναφέρεται στο Θεό, γιατί ο Θεός με τις ενέργειές Του παρέχει τη δυνατότητα να γίνεται γνωστός από τον άνθρωπο. Εννοείται ότι η γνώση αυτή δεν είναι ολοκληρωμένη, αλλά σχετική και μερική, όπως λέει και ο Απόστολος Παύλος, « εκ μέρους γαρ γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν∙ όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται.....Βλέπομεν γαρ άρτι ως δι' εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον » (Α' Κορ. ιγ’, 10 - 12). Η θεογνωσία βέβαια αυτή του ανθρώπου εξαρτάται και από το κατά πόσο αυτός βρίσκεται κοντά στο Θεό, γιατί η γνώση του Θεού δεν είναι γνωστικισμός αλλά κοινωνία. Έτσι ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει για το Θεό ό, τι αποκαλύπτει ο Ίδιος ο Θεός στην Αγία Γραφή και στην Εκκλησία Του, αλλά και ότι λένε τα δημιουργία Του, αφού « Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα » (ψ.18,1). Ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός αναφέρει σχετικά, « Ότι μεν ουν έστι Θεός, δήλον∙ τι δε έστι κατ' ουσίαν και φύσιν, ακατάληπτον τούτο παντελώς και άγνωστον»(P.G.94,797). Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι ο χαρακτηρισμός θεολόγος για ένα άνθρωπο, είναι σχετικός και όχι απόλυτος. Το απόλυτο βρίσκεται στο Θεό. Εδώ ταιριάζει να αναφερθεί το χωρίο της Αγίας Γραφής, « ότι τρεις εισιν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρεις εν εισι. και τρεις εισιν οι μαρτυρούντες εν τη γη, το Πνεύμα και το ύδωρ και το αίμα, και οι τρεις εις το εν εισιν » (Α’ Ιω. ε’, 7-8). Επίσης σχετικά είναι και τα λόγια του Κυρίου, «… και ουδείς επιγινώσκει τον υιόν ει μη ο πατήρ, ουδέ τον πατέρα τις επιγινώσκει ει μη ο υιός και ω εάν βούληται ο υιός αποκαλύψαι»(Ματ. ια’, 27), όπως βεβαίως και τα λόγια του Αποστόλου Παύλου για το Άγιο Πνεύμα ότι, « ημίν δε ο Θεός απεκάλυψε διά του Πνεύματος αυτού· το γαρ Πνεύμα πάντα ερευνά, και τα βάθη του Θεού »(Α’ Κορ. β’, 10). Ας μη καυχάται λοιπόν κανείς άνθρωπος ότι είναι θεολόγος με όλη τη σημασία της λέξεως, και ας μη υψώνει κάποιον, περισσότερο του δέοντος, ως μεγάλο θεολόγο, « ίνα μη τυφωθείς εις κρίμα εμπέση του διαβόλου »(Α’ Τιμ.γ’, 6). Ας προτιμά να υψώνει το Χριστό, γιατί « ο Θεός αυτόν υπερύψωσε και εχαρίσατο αυτώ όνομα το υπέρ παν όνομα, ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων, και πάσα γλώσσα εξομολογήσηται ότι Κύριος Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού πατρός »(Φιλ. β’, 9-11).
