Ζωηφόρος

Θεολογικές Αδολεσχίες Ι’ (10)

Θεολογικές Αδολεσχίες Ι’ (10)

του Ιωάννη Δήμου

***

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

.

1.     Δεν είναι δυνατό να έχει και να κρατάει κανείς

ένα ανεκτίμητης  αξίας θησαυρό, έτσι γυμνό χωρίς κάποια θήκη.

Δεν είναι δυνατό να δέχεται  μία μικρή ηλεκτρική συσκευή το ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς τον κατάλληλο μετασχηματιστή. Δεν είναι δυνατό να ατενίζει κανείς κατάματα τον ήλιο, χωρίς τα προστατευτικά γυαλιά. Δε χρειάζονται άλλα τέτοια παραδείγματα για  να  γίνει κατανοητό και αποδεκτό το παρακάτω, για το οποίο αυτά αναφέρθηκαν. Δεν είναι δυνατό να έχει κανείς επικοινωνία με το Θεό, χωρίς να έχει το Χριστό, «ότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς» (Κολ. β’, 9).  «Διό βασιλείαν ασάλευτον παραλαμβάνοντες έχωμεν χάριν, δι' ης λατρεύωμεν ευαρέστως τω Θεώ μετά αιδούς και ευλαβείας·  και γαρ ο Θεός ημών πυρ καταναλίσκον » (Εβρ. ιβ’, 28-29 ).

2. Αν ένας ισχυριστεί ότι αγαπάει το Χριστό, είναι καλό;

Θέλει και ρώτημα; Καλό είναι, αλλά υπάρχει, και χειρότερο, και καλλίτερο. Το χειρότερο είναι να μη αγαπάει το Χριστό, γιατί « ει τις ου φιλεί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα. μαράν αθά» (Α’ Κορ. ιστ’,22).Το καλλίτερο είναι να μάθει ποιος είναι  εκείνος που αγαπάει το Χριστό, γιατί μπορεί να νομίζει ότι τον αγαπάει. Αυτό θα το μάθει από τον Ίδιο τον Κύριο ο Οποίος είπε, « ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνός εστιν ο αγαπών με·» (Ιω. ιδ’,21). Ύστερα από αυτά, μήπως πρέπει να επανεξετάσει ο άνθρωπος  τον παραπάνω ισχυρισμό του,  πριν μιλήσει για τον εαυτό του;

3. Ο Χριστός θα παραμείνει αιωνίως και άνθρωπος ή θα είναι μόνο Θεός;

Ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, θα είναι  πάντα Θεός και άνθρωπος, εις τους αιώνας των αιώνων, γιατί δεν προσέλαβε την ανθρώπινη φύση με ημερομηνία λήξεως.

4. Πού στηρίζεται αυτή η αλήθεια;

Στηρίζεται στην Αγία Γραφή και όχι μόνο. Από τα πολλά που μπορεί να πει κανείς, ας αναφέρουμε μόνο τι είπε στη Θεοτόκο ο απεσταλμένος από το Θεό άγγελος Γαβριήλ, και  αυτό είναι αρκετό. « και είπεν ο άγγελος αυτή· Μη φοβού, Μαριάμ· εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ.   και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν.  ούτος έσται μέγας και υιός υψίστου κληθήσεται, και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαυίδ του πατρός αυτού,  και βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος.»( Λουκ. α’, 30-33). Ας αναφέρουμε επιπλέον  και το ότι στο Πρόσωπο του Θεού Λόγου οι δύο φύσεις, δηλαδή η  θεία και η ανθρώπινη, είναι ενωμένες χωρίς να έχουν υποστεί καμία μεταβολή, σύγχυση, τροπή, και αλλοίωση. Άρα ο Χριστός θα είναι αιωνίως και άνθρωπος, μάλιστα δε και βασιλεύς.

5. Οι άνθρωποι που θα ζουν αιωνίως μαζί Του,

θα είναι και αυτοί αιωνίως άνθρωποι;

Ύστερα από τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι αυτονόητη. Ασφαλώς και θα είναι αιωνίως άνθρωποι. Αφού ο Χριστός θα είναι αιωνίως και άνθρωπος, τι άλλο θα μπορούσαν ή θα επιθυμούσαν οι άνθρωποι   να είναι αιωνίως; Υπάρχει κάτι διαφορετικό από τον άνθρωπο Χριστό που να είναι   καλλίτερο για τους ανθρώπους; Δεν τους αρκεί που θα είναι « όμοιοι αυτώ »; Αυτό το τονίζει ιδιαίτερα ο Ιωάννης με τα εξής λόγια, « Αγαπητοί, νυν τέκνα Θεού εσμεν, και ούπω εφανερώθη τι εσόμεθα· οίδαμεν δε ότι εάν φανερωθή, όμοιοι αυτώ εσόμεθα, ότι οψόμεθα αυτόν καθώς εστι » (Α’ Ιω. γ’, 2).

6. Αν όμως κάποιος θέλει να είναι όχι άνθρωπος, όπως θα είναι  ο Χριστός,

αλλά θεός, τι μπορεί να  πει κανείς γι’ αυτόν;

Τρομάρα του. Ούτε να το σκεφτεί. Να κάτσει φρόνιμα στ’ αυγά του, και να μη παίρνουν αέρα τα μυαλά του. Να ευχαριστεί το Θεό που τον έκανε άνθρωπο. Να θυμάται τι έπαθε ο εωσφόρος και οι άγγελοι που τον ακολούθησαν. Το κατάντημά τους   το αναφέρει ο Ιούδας με τα εξής λόγια,  «αγγέλους τε τους μη τηρήσαντας την εαυτών αρχήν, αλλά απολιπόντας το ίδιον οικητήριον εις κρίσιν μεγάλης ημέρας δεσμοίς αϊδίοις υπό ζόφον τετήρηκεν» ( Ιουδ. 6 ). Να μη καταλαμβάνεται από αφροσύνη, αλλά να συμμορφώνεται με την παραγγελία του Αποστόλου Παύλου, «τούτο φρονείσθω εν υμίν ο και εν Χριστώ Ιησού,  ος εν μορφή Θεού υπάρχων ουχ αρπαγμόν ηγήσατο το είναι ίσα Θεώ,  αλλ' εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών, εν ομοιώματι ανθρώπων γενόμενος» (Φιλ. β’, 5-7).

7. Πώς συμβιβάζεται με τα παραπάνω η φράση «άνθρωπος γίνεται Θεός,

ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται»;

Αυτή η φράση  υπάρχει στο Δοξαστικό των αίνων της γιορτής του Ευαγγελισμού που είναι το εξής. «Το απ' αιώνος μυστήριον ανακαλύπτεται σήμερον, και ο Υιός του Θεού Υιός ανθρώπου γίνεται, ίνα του χείρονος μεταλαβών  μεταδώ μοι του βελτίονος˙  εψεύσθη πάλαι Αδάμ και Θεός επιθυμήσας ου γέγονεν˙ άνθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται. Ευφραινέσθω η κτίσις, χορευέτω η φύσις, ότι αρχάγγελος Παρθένω μετά δέους παρίσταται και το Χαίρε κομίζει της λύπης αντίθετον.  Ο διά σπλάγχνα ελέους ενανθρωπήσας Θεός ημών,  δόξα σοι ». Εδώ η φράση αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση   με τα παραπάνω, γιατί άλλο εννοεί.  Δεν εννοεί  μετατροπή της φύσης του Αδάμ σε θεία φύση, αλλά την απαλλαγή αυτού από το φορτίο της αμαρτίας,  και την αποκόλλησή του  από τα αμαρτωλά του πάθη. Εννοεί τη μετατροπή του σε καινή κτίση, σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, « ώστε ει τις εν Χριστώ καινή κτίσις· τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα» (Β’ Κορ. ε’, 17  ).  Εννοεί τη  μεταμόρφωση  στην οποία θα περιέλθει ο  Αδάμ με την ενέργεια της  θείας χάρης. Εννοεί αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω, δηλαδή το, «οίδαμεν δε ότι εάν φανερωθή, όμοιοι αυτώ εσόμεθα, ότι οψόμεθα αυτόν καθώς εστι».  Επειδή δε αυτή η μεταμόρφωση είναι πρωτίστως  έργο του Θεού, «ποιητική αδεία», χρησιμοποιήθηκε η φράση, «ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται». Άλλωστε, λίγο παραπάνω  στο ίδιο τροπάριο, αναφέρεται η μετάδοση της χάρης με τα εξής λόγια, «ίνα του χείρονος μεταλαβών, μεταδώ μοι του βελτίονος».

8. Αν όμως  κάποιος θέλει να είναι όχι άνθρωπος, όπως θα είναι ο Χριστός,

ούτε θεός,  αλλά άγγελος, τι μπορεί να πει κανείς γι’ αυτόν;

Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος,  και ο άγγελος είναι άγγελος. Ο Λόγος  δεν έγινε άγγελος αλλά άνθρωπος, αφού «ου γαρ δήπου αγγέλων επιλαμβάνεται, αλλά σπέρματος Αβραάμ επιλαμβάνεται» (Εβρ. β’, 16 ).   Ίσως όμως να ρωτήσει κάποιος, γιατί γράφονται αυτά; Γράφονται, γιατί δεν αποκλείεται ο πονηρός να βάλει σε κάποιον την ιδέα ότι καλλίτερα είναι να είναι αυτός άγγελος, και να ζει σαν άγγελος, παραμελώντας έτσι το καθήκον  που έχει  απέναντι στο Θεό ως άνθρωπος. Είναι  προσβολή κατά του Θεού, όταν ένας άνθρωπος, με το αρρωστημένο μυαλό του, λέει ότι θα ήθελε να τον είχε κάνει ο Θεός άγγελο. «μενούνγε, ω άνθρωπε, συ τις ει ο ανταποκρινόμενος τω Θεώ; μη ερεί το πλάσμα τω πλάσαντι, τι με εποίησας ούτως;»(Ρωμ. θ’, 20). Προσοχή, γιατί και τ’ αστέρια   κινδυνεύουν, αλλά αυτό ας το δούμε στη συνέχεια.

9. ΚΑΙ Τ’ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ

Άστρα μη με μαλώνετε

που θα σας πω αλήθειες.

Το φως το δίνει ο Χριστός

και φέγγετε τις νύχτες.

Μη τρελαθεί κάποιο από σας

απ' τον εγωισμό του,

και πέσει απ' τον ουρανό

και χάσει και το φως του.

Ας το' χουν οι φωτίζοντες

αυτό καλά  υπόψη,

γιατί τους βλέπει ο Θεός

και απ’ την άλλη όψη.

Μήπως νομίσει κάποιος τους

αυτός πως κάτι είναι,

γιατί αυτό είναι τρελό,

σκέτη παραφροσύνη.

10. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ

Ο Χριστός  είναι κοντά σου και χτυπάει την καρδιά σου.

Ζήτησέ Του να τον βρεις και θα δεις πως θα χαρείς.

Ποιος μπορεί να βγει μπροστά Του μπρος στην τόση ομορφιά Του;

Όλοι φθείρονται στη γη απ’ τα πόδια ως την κορφή.

Ο Χριστός πια δεν πεθαίνει κι’ ούτε τίποτα παθαίνει.

Είναι Αυτός που πάντα ζει και χαρίζει τη ζωή.

Ότι έχεις που αξίζει ο Χριστός σου το χαρίζει.

Μην ακούς αυτά που λένε όσοι είναι πλανεμένοι.

Και αυτοί, αν το θελήσουν και την πλάνη τους αφήσουν, 

το Χριστό θα δουν κοντά τους να χτυπάει την καρδιά τους.

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel