Ζωηφόρος

Κυριακή Γ΄ Λουκά

Κυριακή Γ΄ Λουκά

Το Ευαγγέλιο και το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής

η απόδοσή τους στην νεοελληνική

και κήρυγμα επί του Ευαγγελίου.

***

Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο

Κεφ.  7, χωρία 11 έως 16

Ζ΄\ 11 Τω καιρώ εκείνω, ο Ιησούς ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ καὶ ὄχλος πολύς. 12 ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ. 13 καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ· μὴ κλαῖε· 14 καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν, καὶ εἶπε· νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι. 15 καὶ ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ. 16 ἔλαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ. 17 καὶ ἐξῆλθεν ὁ λόγος οὗτος ἐν ὅλῃ τῇ ᾿Ιουδαίᾳ περὶ αὐτοῦ καὶ ἐν πάσῃ τῇ περιχώρῳ.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Εκείνο τον καιρό επήγε o Ιησούς σε μια πόλη πού την έλεγαν Ναΐν και μαζί του πήγαιναν και οι μαθητές και πολύς κόσμος.

Μόλις όμως έφθασε στην πύλη της πόλεως, μετεφέρετο προς τα έξω ένας νεκρός. Ήταν το μοναχοπαίδι της μητέρας του, πού ήταν και αυτή χήρα. Πολλοί από την πόλη ακολουθούσαν μαζί της.

Μόλις ο Κύριος την είδε την σπλαχνίσθηκε και της είπε: Μην κλαις. Προχώρησε και έπιασε το φέρετρο, εκείνοι δε πού το βάσταζαν σταμάτησαν, και είπε: «Νεανίσκε, σε σένα το λέγω, σήκω».

Και ανακάθισε ο νεκρός και άρχισε να μιλάει και ο Ιησούς τον παρέδωσε στη μητέρα του. Φόβος δε κατέλαβε όλους, δόξαζαν το θεό και έλεγαν. «Μεγάλος προφήτης φάνηκε μεταξύ μας. Και ότι επισκέφθηκε ο θεός το λαό Του. Αυτή η φήμη για τον Χριστό διαδόθηκε σε όλη την Ιουδαία και τα περίχωρα της.

***

Από την προς Κορινθίους Β΄ Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Κεφ. 4, χωρία 6 έως 15

Δ΄\ 6 Αδελφοί, ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

7 Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν, 8 ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ' οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ' οὐκ ἐξαπορούμενοι, 9 διωκόμενοι ἀλλ' οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ' οὐκ ἀπολλύμενοι, 10 πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ.

11 ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ Ἰησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν. 12 ὥστε ὁ μὲν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν. 13 ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν, 14 εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον Ἰησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν. 15 τὰ γὰρ πάντα δι' ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Αδελφοί, o Θεός πού είπε να λάμψει φως από το σκοτάδι, αυτός έλαμψε μέσα στις καρδιές μας για να φέρει σε φως τη γνώση για τη δόξα του Θεού, όπως φανερώθηκε στο Πρόσωπο του Ιησού Χρίστου.

Αυτόν λοιπόν το θησαυρό τον έχουμε μέσα σε χωματένια σκεύη για να φανεί ότι η υπερβολική δύναμη προέρχεται από τον Θεό και όχι από μας. Με κάθε τρόπο θλιβόμαστε, αλλά ο χώρος της καρδιάς μας δεν γίνεται στενός, ώστε να φθάνουμε σε αδιέξοδο. Βρισκόμαστε σε αμηχανία, αλλά ποτέ δεν φθάνουμε σε απελπισία. Διωκόμαστε, αλλά ποτέ δεν μένουμε μόνοι μας εγκαταλειμμένοι. Νικιόμαστε, αλλά ποτέ δεν χανόμαστε.

Πάντοτε φέρουμε στο σώμα μας τον θάνατο του Κυρίου Ιησού για να φανερωθεί η ζωή του Ιησού στο σώμα μας. Γιατί ενόσω ζούμε, όμως πάντοτε παραδινόμαστε στο θάνατο για χάρη του Ιησού για να φανερωθεί η ζωή του Ιησού στο θνητό μας σώμα. Ώστε ο μεν θάνατος ενεργείται σε μας, η δε ζωή σε σας.

Επειδή όμως έχουμε το ίδιο πνεύμα της πίστεως σύμφωνα με τα όσα είναι γραμμένα, επίστευσα γι' αυτό και μίλησα, έτσι κι εμείς πιστεύουμε, γι' αυτό και λαλούμε. Γιατί γνωρίζουμε ότι εκείνος πού ανέστησε τον Κύριο Ιησού, θα αναστήσει κι εμάς δια του Ιησού και θα μας τοποθετήσει μαζί με σας όλους μπροστά Του.

Όλα γίνονται για χάρη σας, για την ωφέλεια σας, και όπως η Χάρη επεκτείνεται σε περισσοτέρους, αυτό να προκαλέσει πλούσια την ευχαριστία για τη δόξα του Θεού.

***

Από την προς Κορινθίους Β΄ Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Κεφ. 6, χωρία 16 έως 18 και Κεφ. 7, χωρίο 1

ΣΤ΄\ 16 Αδελφοί, ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. 17 διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, 18 καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.

Ζ´\ 1 Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Αδελφοί, εσείς είσαστε ναός του αληθινού Θεού, καθώς το είπεν ο Θεός, ότι θα κατοικήσω ανάμεσα σ' αυτούς και θα περιπατήσω μαζί τους και θα είμαι Θεός τους κι αυτοί θα είναι λαός μου.

Γι΄ αυτό βγείτε-λέγει ο Θεός-από ανάμεσα τους και ξεχωριστέ τον εαυτό σας και μην πλησιάζετε στην αμαρτία κι εγώ θα σας δεχθώ κοντά μου. Και θα είμαι σε σας για πατέρας και σεις θα είσαστε σε μένα για παιδιά και θυγατέρες, λέγει Κύριος ο Παντοκράτωρ. Έχοντας λοιπόν αυτές τις υποσχέσεις, αγαπητοί, ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από κάθε σαρκικό και πνευματικό μολυσμό και ας γινόμαστε όλο και πιο άγιοι με το φόβο του Θεού.

***

Κυριακή Γ' Λουκά

(Ο νεανίσκος της Ναϊν)

(Λουκ. ζ’,11-16)

κήρυγμα επί του Ευαγγελίου

του Ιωάννη Δήμου

Θεολόγου – Φιλολόγου

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

Μια ομάδα ανθρώπων σκυθρωπών και πένθιμων εξέρχεται από την Πόλη Ναΐν  και κατευθύνεται λυπημένη προς το κοιμητήριο. Το κέντρο της όλης πομπής το κατέχει το φέρετρο ενός νεκρού μοναχογιού τον οποίο άρπαξε πρόωρα ο θάνατος, και τώρα το άψυχο σώμα του μεταφέρεται στον τάφο. Κοντά στο φέρετρο βαδίζει η μάνα του παιδιού που κλαίει απαρηγόρητη. Πριν από λίγο καιρό είχε χάσει τον άνδρα της, και τώρα κλαίει για το παιδί της. Κανείς  δε μπορεί να την παρηγορήσει. Άλλωστε ποια λόγια παρηγοριάς να της πει, και ποιος να του τα δώσει. Αλλά ευτυχώς από την αντίθετη κατεύθυνση πλησιάζει μια άλλη χαρούμενη ομάδα στο κέντρο της οποίας βρίσκεται ο αρχηγός της ζωής που εξουσιάζει ακόμη και αυτόν τον θάνατο. Ο Χριστός σπλαχνίζεται τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τη μάνα του νεκρού. Την  πλησιάζει και της λέει μη κλαίς.  Αυτό το, μη κλαίς, αν της το έλεγε οποιοσδήποτε άλλος,  θα ήταν απλώς μία συνηθισμένη φράση. Όμως το ότι της το είπε ο Κύριος τα πράγματα αλλάζουν, γιατί δεν έμεινε στα λόγια. Στη συνέχεια προχωράει προς το νεκρό  και φωνάζει με εξουσία θεϊκή «νεανίσκε, σοι λέγω, εγέρθητι», δηλαδή έδωσε εντολή στον νέο να αναστηθεί.  Ο λόγος του Κυρίου έγινε έργο και το παιδί αναστήθηκε και δόθηκε στη μάνα του της οποίας τα δάκρυα της λύπης μετατράπηκαν σε δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης προς τον Θεό. Έτσι η παρουσία  και ο λόγος του Κυρίου αντέστρεψαν  τους όρους, και το θαύμα της ανάστασης του νεανίσκου απέδειξε ότι ο Χριστός εξουσιάζει όχι μόνο τη ζωή αλλά και το θάνατο. Αυτός είναι η ζωή, η ανάσταση και το φως των ανθρώπων. Αυτός είναι η χαρά των αγγέλων. Αυτός είναι ο ποιμήν ο καλός που έδωσε τη ζωή Του για να σωθούν τα πρόβατά  Του.

Άλλωστε και ο σκοπός της επί γης παρουσίας Του ήταν να διαλύσει το κράτος του πονηρού και να καταργήσει τη δύναμη και τη βασιλεία του θανάτου. Η ανάσταση αυτή του νεανίσκου της Ναΐν δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η ελάχιστη πρόγευση της ανάστασης όλων των ανθρώπων. Και επειδή ο Χριστός μας βλέπει όλους ως αδελφούς Του,  μας προτρέπει να αποφεύγουμε την αμαρτία η οποία έχει ως συνέπεια το θάνατο. Ο θάνατος βέβαια είναι ένας ύπνος και, όπως είναι γνωστό,  το νεκροταφείο ονομάζεται κοιμητήριο. Γι' αυτό οι άνθρωποι δεν πρέπει να φοβούνται το θάνατο αλλά να φοβούνται την αμαρτία, γιατί μόνο η αμαρτία είναι ικανή να χωρίσει τον άνθρωπο από το Θεό, και να τον οδηγήσει όχι μόνο στο σωματικό αλλά και στον πνευματικό θάνατο. Η αμαρτία προσβάλλει κατάφορα το Θεό και επιφέρει πολλά βάσανα στον άνθρωπο τον οποίον έχει υποδουλώσει. Το παρήγορο όμως είναι ότι ο χριστιανός  γνωρίζει πώς να απαλλάσσεται από το φορτίο των αμαρτιών του όσο βαρύ και αν είναι αυτό.

Το κακό που προξενεί η αμαρτία είχαν υπ' όψη τους οι μάρτυρες της Εκκλησίας και έμειναν σταθεροί στην πίστη τους και δεν υποχώρησαν στις πιέσεις των διωκτών τους.  Δεν υποχώρησαν στην αμαρτία αλλά προχώρησαν με σταθερό βήμα προς το μαρτύριο. Το μαρτύριο αυτό ήταν η πύλη από την οποία θα έμπαιναν στην αιώνια ζωή, στη βασιλεία του Θεού. Η ζωή λοιπόν και ο θάνατος των ανθρώπων εξαρτάται από τη θέση την οποία παίρνουν από τη ζωή αυτή απέναντι στο Θεό. Εάν υπακούουν στο θέλημα  του Θεού θα αναστηθούν όχι μόνο σωματικά αλλά και πνευματικά. Γι’ αυτό όσοι επιθυμούν να ζήσουν αιώνια ας φροντίσουν να εφαρμόζουν το θέλημα του Θεού στην καθημερινή ζωή τους, και τότε θα έχουν σταθερή την ελπίδα ότι θα ακούσουν τη φωνή του Υιού του Θεού που θα τους καλεί στη βασιλεία των ουρανών. Αμήν.

 

 

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel