από την εφημερίδα «Δημοκρατία», 22/11/2011
Στη σύγχρονη ινδική κοινότητα Devadasi
κορίτσια μετατρέπονται σε ιερόδουλες με
τις ευλογίες των φτωχών οικογενειών τους
Η «αγνότητα» τους βγαίνει σε πλειστηριασμό. Στο όνομα της θεάς Yelamma, στο πλαίσιο του συστήματος Devadasi. Τότε μεταμορφώνονται αίφνης σε «ιερόδουλες», νυμφευμένες ταυτοχρόνως με τον Θεό από την ηλικία των τεσσάρων ετών, όπως προστάζει η ινδουιστική θρησκευτική παράδοση στη γη όπου η ιερότητα συνυπάρχει με την αναρχία. Μονάχα που καμιά φορά ο ινδουισμός ερμηνεύεται αυθαίρετα. Αυτό μοιάζει να ισχύει στην περίπτωση των Οεν3ά35ΐ, της σύγχρονης καταραμένης ινδικής κοινότητας. Οι γυναίκες δούλες του Θεού εξελίχτηκαν σε «εργάτριες του σεξ» με τις ευλογίες των φτωχών οικογενειών τους, που είδαν το σύστημα Devadasi ως τον μοναδικό τρόπο για να απαλλαγούν από τις θυγατέρες τους. Συχνά προέρχονται από την κάστα των «ανέγγιχτων», Devadasi, όρος που κάποτε σήμαινε τη γυναίκα που υπηρετεί τον Θεό και αφιερώνει τη ζωή της στον ναό. Το σύστημα Devadasi ήταν μέρος της θρησκευτικής πραγματικότητας της Νότιας Ινδίας επί αιώνες. Οι γυναίκες διέμεναν σε άνετα σπίτια και επιδίδονταν σε μουσικοχορευτικές δραστηριότητες. Ώσπου το σύστημα κρίθηκε παράνομο το 1988. Τότε η κατάσταση άλλαξε, και η παρθενιά των νεαρών κοριτσιών έγινε αντικείμενο προς πώληση. Όπως η Parvatamma που «αφιερώθηκε» στον Θεό στην ηλικία των 10 ετών. Μόλις κυοφόρησε μια κόρη, στην ηλικία των 14 ετών, «στάλθηκε» στην περιοχή «των κόκκινων φώτων» του Μουμπάι. Σήμερα είναι 26 και είναι φορέας του ΑΙ05. «Είμαστε μια καταραμένη κοινότητα. Οι άντρες μας διώχνουν» καταθέτει ενώ εκφράζει φόβο για το μέλλον της κόρης της μετά τον θάνατο της.
Κατάρα
Πράγματι τα «ιερά κορίτσια» κατοικούν στο περιθώριο της ζωής, εξόριστα, απόβλητα από οικογένεια και κοινωνικό περίγυρο. Δεν έχουν το δικαίωμα να παντρευτούν ποτέ έναν θνητό άντρα αφού είναι «γυναίκες δούλες του Θεού» και ιερόδουλες των υπολοίπων. Όταν δε μεγαλώσουν και φτάσουν τα 45 θεωρούνται μίασμα και κατάρα. Καταδικάζονται στην ένδεια και τη ζητιανιά. Η 65χρονη Chennawa είναι τυφλή. Είναι υποχρεωμένη να ζει πλέον από την ελεημοσύνη των πιστών. «Αναγκάστηκα για πρώτη φορά να κοιμηθώ με έναν άντρα όταν ήμουν δώδεκα ετών. Ήμουν όμως χαρούμενη που υπηρετούσα τη Yelamma. Αλλά γρήγορα βρέθηκα στους δρόμους βιασμένη και χτυπημένη. Δεν θέλω πια αυτή τη θεά, απλά να πεθάνω».
Ο Bl Patil, ιδρυτής της οργάνωσης Vimochana που αγωνίζεται για την κατάργηση των Devadasi, υποστηρίζει ότι, παρόλο που οι τελετές απαγορεύονται, οικογένειες και ιερείς συνεχίζουν να αναπαράγουν ευλαβικά την παράδοση. Υπολογίζεται ότι σήμερα στην Ινδία υπάρχουν 48.358 Devadasi. Από τις 700 μαθήτριες κόρες των καταραμένων γυναικών οι 300 κατάφεραν να έχουν ένα διαφορετικό μέλλον και να γίνουν μέρος της κοινωνίας.
