Εορτάζοντες την  26ην του μηνός Μαρτίου

• ΣΥΝΑΞΙΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ 26 ΜΑΡΤΥΡΕΣ πού μαρτύρησαν στη Γοτθία, από τους οποίους οι δύο εΐναι Πρεσβύτεροι, Βαθούσης (ή Άαθούσης) καί Ουίρκας (ή Ούήρικας) με τους δύο γιους του καί τίς τρεις θυγατέρες του καί Αρπύλας ό μοναχός, λαϊκοί δε, Άβήπας, Αγνός (ή Άγγιάς), Ρύαξ ή (Ρυΐας), Ηγάθραξ. Ήοκόος (ή Ήσκόης), Σύλλας, Σίγητζας (ή Σίδητζας), Σουηρίλας, Σεϊμβλας, Οέρμας (ή Οέρθας). Φίλγας καί από τίς γυναίκες "Αννα, Αλλάς, Βάρις (ή Βάρκα), Μωϊκώ, Μαμίκα, Ούϊρκώ (ή Ούηκώ) καί Ανιμαΐς.

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΟΔΡΑΤΟΣ, ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ, ΜΑΝΟΥΗΛ καί άλλοι ΣΑΡΑΝΤΑ (40) από την Ανατολή

• Ο ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ό Όμολογητής, ηγούμενος Τριγλίας

• ΔΙΗΓΗΣΗ ωφέλιμη Μάλχου μοναχού, πού αιχμαλωτίστηκε

• Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ό Νέος αδελφός του Οσίου Παύλου του εν τω Λάτρω

• Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ από τη Σόφια της Βουλγαρίας

• [Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΥΛΙΟΣ ό Αναγνώστης]

Αναλυτικά

ΣΥΝΑΞΙΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ
Γαβριήλ σημαίνει άνθρωπος του Θεού. Στήν Αγία Γραφή, τον αρχάγγελο αυτό του Θεοϋ συναντάμε μία φορά στην Παλαιά Διαθήκη καί δύο φορές στην Καινή. Στήν Παλαιά Διαθήκη, μας τον παρουσιάζει ό Δανιήλ σε μια όραση του (Η' 16-17), όταν ζητάει άπ' αυτόν την εξήγηση της. Εκεί παρουσιάζεται μπροστά του κάποιος άνθρωπος, πού είναι ό Γαβριήλ, καί του εξηγεί ότι το κριάρι με τα , δύο κέρατα σήμαινε τους βασιλείς της Μηδίας καί της Περσίας. Ό δε τριχωτός τράγος, το βασιλιά της' Ελλάδας. Στήν Καινή Διαθήκη, ό αρχάγγελος Γαβριήλ στέλνεται στο Ζαχαρία (Λουκ. Α', 11-19) καί του αναγγέλλει ότι ή γυναίκα του Ελισάβετ θα συλλάβει καί θα γεννήσει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ό Γαβριήλ, επίσης, είναι αυτός πού ευαγγελίζεται στην Παρθένο Μαρία την άσπορη σύλληψη καί γέννηση του Σωτήρα Χριστού.

Άπολυτίκιον. 'Ηχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρω.
Φερωνυμία καταλλήλω έμπρέπων, καθυπουργείς εν τη του Λόγου σαρκώσει, ως στρατηγοί των Ασωμάτων τάξεων όθεν εύηγγέλισαι, τη Παρθένω Μαρία, χαίρε προσφωνών αυτή, τον Θεόν γαρ συλλήψη' ον έκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε ύμνούντας, Γαβριήλ Αρχάγγελε.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 26 ΜΑΡΤΥΡΕΣ πού μαρτύρησαν στη Γοτθία, από τους οποίους οι δύο είναι Πρεσβύτεροι, Βαθούσης (ή Άαθούσης) καί Ουίρκας (ή Ούήρικας) με τους δύο γιους του καί τίς τρεις θυγατέρες του καί Αρπύλας ό μοναχός, λαϊκοί δε, Άβήπας, Αγνός (ή Άγγιάς), Ρύαξ ή (Ρυΐας), Ηγάθραξ. Ήοκόος (ή Ήσκόης), Σύλλας, Σίγητζας (ή Σίδητζας), Σουηρίλας, Σεϊμβλας, Οέρμας (ή Οέρθας). Φίλγας καί από τίς γυναίκες "Αννα, Αλλάς, Βάρις (ή Βάρκα), Μωϊκώ, Μαμίκα, Ούϊρκώ (ή Ούηκώ) καί Ανιμαΐς.
Έζησαν στα χρόνια του βασιλιά των Γότθων Ίουγγουρίχου καί βασιλέως των Ρωμαίων Γρατιανοϋ (375-383). Όλοι αυτοί οι Άγιοι ομολόγησαν τον Χριστό καί κάηκαν ζωντανοί από τον προαναφερθέντα βασιλιά των Γότθων. Τότε συνέβη καί κάτι το αξιοσημείωτο. Κάποιος χριστιανός, έφερε στην Εκκλησία πρόσφορο, αλλά εκείνη τη στιγμή τον συνέλαβαν οί ειδωλολάτρες καί αφού ομολόγησε τον Χριστό έγινε ό ίδιος πρόσφορο στον Θεό, παίρνοντας το στεφάνι του μαρτυρίου μέσα στό καμίνι της φωτιάς.

0Ι ΑΓΙΟΙ ΚΟΔΡΑΤΟΣ, ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ, ΜΑΝΟΥΗΛ καί άλλοι ΣΑΡΑΝΤΑ (40) από την Ανατολή
Υπήρξαν όλοι στα χρόνια των διωγμών της Εκκλησίας, από τους ειδωλολάτρες αυτοκράτορες. Αφού τους συνέλαβαν, τους πίεζαν ν' αρνηθούν τον Χριστό. 'Αλλ' αυτοί επανέλαβαν πολλές φορές την ομολογία τους καί δήλωσαν, ότι ποτέ δεν θα λιποτακτούσαν από τη σημαία του Ευαγγελίου. Απελπισμένος ό δικαστής, διέταξε να διανοίξουν τίς πλευρές τους. Όταν καί αυτό το βασανιστήριο στάθηκε ανίσχυρο να μεταβάλει την αφοσίωση τους στον Χριστό, διέταξε τον αποκεφαλισμό τους.

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ό Όμολογητής, ηγούμενος Τριγλίας
Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Λέοντα του Αρμενίου (813-820). Αφοσιώθηκε με θέρμη στην ασκητική ζωή, καί δεν άργησε να διακριθεί για την υπέροχη αρετή του. Σάν ηγούμενος της μονής Τριγλίας, διακρίθηκε όχι μόνο για τη συνετή καί χρηστή διοίκηση του, αλλά καί διότι φρόντιζε με ζήλο για το πνευματικό μέρος της μοναστηριακής ζωής, πού είναι καί ό κυριότερος σκοπός της. 'Αλλ' όταν ό είκονομάχος Λέων ό Ε', εξέδωσε διαταγές εναντίων των αγίων εικόνων, τότε ό ηγούμενος Στέφανος άφησε το μοναστήρι του καί κατέβηκε στις πόλεις. Εκεί στήριζε τους διωκόμενους καί ενίσχυε την άκαμπτη αντίσταση τους. Για τίς ενέργειες του αυτές συνελήφθη καί υποβλήθηκε σε φυλακίσεις καί εξορίες. Μέσα δε σ' αυτές τίς κακοπάθειες, άφησε την τελευταία του πνοή. (Ή μνήμη του από ορισμένους Συναξαριστές επαναλαμβάνεται καί την 3η Σεπτεμβρίου).

ΔΙΗΓΗΣΗ ωφέλιμη Μάλχου μοναχού, πού αιχμαλωτίστηκε
Με δυο λόγια ή διήγηση αυτή έχει ως έξης: Ό Μάλχος, πού ήταν μοναχός σέ κάποιο μοναστήρι, έκανε παρακοή στον Γέροντα του καί ξεκίνησε για την πατρίδα του τη Μαρώνεια της Συρίας, για να παραλάβει την κληρονομιά των πεθαμένων γονιών του. Στό δρόμο τον συνέλαβαν Σαρακηνοί καί μαζί με μια γυναίκα τους πούλησαν σ' έναν Αιθίοπα. Εκεί ό Μάλχος έδειξε άριστο παράδειγμα ύπηρέτου. Καί ό κύριος του για να τον ανταμείψει , του πρότεινε να παντρευτεί τη συναιχμάλωτό του γυναίκα. Ό Μάλχος του εξήγησε ότι είναι μοναχός καί δεν του επιτρέπεται να παντρευτεί. Ό Αιθίοπας όμως τον απείλησε καί έτσι ό Μάλχος έκανε εικονικό γάμο με τη γυναίκα αυτή. Κάποια νύχτα, κατόρθωσαν καί δραπέτευσαν, αλλ1 ό Αιθίοπας μαζί μ' έναν υπηρέτη του τους κυνήγησαν. Αυτοί για να σωθούν μπήκαν σε μια σπηλιά, πού ήταν γεμάτη άγρια θηρία. Έκαναν το σημείο του Σταυρού καί τα θηρία δεν τους άγγιξαν καθόλου. Μόλις όμως μπήκε στη σπηλιά ό Αιθίοπας με τον υπηρέτη του, για να σφάξουν τον Μάλχο με τη γυναίκα, όρμησε μια λέαινα καί τους κατασπάραξε. Τότε ό Μάλχος με τη γυναίκα, αφού ευχαρίστησαν τον Θεό για τη σωτηρία τους, ή μεν γυναίκα μπήκε σε γυναικείο μοναστήρι, ό δε Μάλχος γύρισε στο δικό του, συλλογιζόμενος ότι ή παρακοή τον οδήγησε σε άσχημες περιπέτειες, καί πώς ό ασφαλέστερος δρόμος είναι αυτός της υπακοής.

Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ό Νέος αδελφός του Οσίου Παύλου του εν τω Λάτρω
Ή βιογραφία του σώζεται χειρόγραφη στη Σκήτη της Αγίας Άννας του Αγίου Όρους, αλλά καί άλλού.

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΠΟΣ από τη Σόφια της Βουλγαρίας
Ό Άγιος αυτός Γεώργιος καταγόταν από τη Σόφια της Βουλγαρίας καί κάποτε βρέθηκε στην Άδριανούπολη της Θράκης. Εκεί πήγε σε κάποιο Άγαρηνό τοξοποιό για να φτιάξει το τόξο του. Σέ κάποια στιγμή όμως ό Άγαρηνός τοξοποιός έβρισε τον Χριστό καί ό Γεώργιος με δυνατή φωνή του είπε οτι, "μέγας μόνος Κύριος Ιησούς Χριστός ό Θεός ημών...". Αυτό άκουσαν οί εκεί παρευρισκόμενοι Τούρκοι, όρμησαν επάνω του καί τον χτύπησαν σκληρά. Κατόπιν τον οδήγησαν στον ηγεμόνα, αλλά καί εκεί ό γενναίος Γεώργιος ομολόγησε τον Χριστό. Τότε ακολούθησε μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων καί αυστηρής απομόνωσης. Κατόπιν με υποσχέσεις καί κολακείες προσπάθησαν να κάμψουν το φρόνημα του, αλλά καί πάλι ό Γεώργιος, πού ήταν εγγράμματος, με εύστοχες απαντήσεις ομολογούσε τον Χριστό Θεό αληθινό. Τελικά τη Μ. Τρίτη στίς 26 Μαρτίου 1437 τον έκαψαν ζωντανό με φρικτό τρόπο καί έτσι πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου. Ήταν σε ηλικία 30 χρονών.

[Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΥΛΙΟΣ ό Αναγνώστης]