Εορτάζοντες την  16ην του μηνός Δεκεμβρίου

• Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΑΓΓΑΙΟΣ

• Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΜΟΣ (ή Πρόβος) και ΙΛΑΡΙΟΣ

• Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΜΝΩΝ Αρχιεπίσκοπος Εφέσου

• Ο ΑΓΙΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΣ Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων

• Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας

• ΜΝΗΜΗ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ κοντά στον Άγιο Πολύευκτο

• Η ΑΓΙΑ βασίλισσα ΘΕΟΦΑΝΩ ή Θαυματουργή σύζυγος του βασιλιά Λέοντα του σοφού.

• Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ό Χρυσοβέργης

Αναλυτικά

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΑΓΓΑΙΟΣ
Καταγόταν από την Ιερατική φυλή του Λευΐ και είναι ό 10ος των μικρών λεγόμενων προφητών. Γεννήθηκε στη Βαβυλώνα, όταν διαρκούσε ή αιχμαλωσία των Ιουδαίων. Ό Άγγαΐος ήταν αυτός, πού μαζί με τον προφήτη Ζαχαρία αναθέρμαναν το ζήλο των Ιουδαίων για την ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντος. Το προφητικό βιβλίο του Αγγαίου είναι χωρισμένο σε δύο κεφάλαια και έχει απλό και αυστηρό ύφος. Επειδή ό Αγγαίος καταγόταν από λευιτική οικογένεια, όταν πέθανε, τάφηκε στα μνήματα των Ιερέων. Να, όμως, και τί συμβουλεύει στους Ιερείς: "Ούτως πάντα τα έργα των χειρών αυτών, και ός εάν εγγίση εκεί, μιανθήσεται ένεκεν των λημάτων αυτών των ορθρινών"1. Έτσι, λέει ό Άγγαΐος, συμβαίνει με όλα τα έργα των χειρών αυτών. Όποιος Ιερέας, δηλαδή, είναι μολυσμένος από δωροδοκίες πού πήρε πρωί-πρωί, ή από άλλες αμαρτίες και παρακοές πού διέπραξε, αν αγγίξει το θυσιαστήριο θα το μολύνει. Ή προσφορά του, δηλαδή, θα θεωρηθεί μολυσμός.
1. Άγγαΐος, Β' 14.

Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Προφήτης θεόληπτος, οία θεράπων Θεού, τω κόσμω ένδέδειξαι, άνακαθάρας τον νουν, Άγγαίε πανεύφημε' όθεν έορταζόντων, ένθα πέφυκεν ήχος, ήρθης ως έορτάζων, εν Θεώ φερωνύμως' ω πρέσβευε θεηγόρε, σώζεσθαι άπαντας.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Έλαβε το μαρτυρικό στεφάνι στα τέλη του 3ου μετά Χριστόν αιώνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη, και πήρε το αξίωμα του Συγκλητικού. Αλλ' οι πολλές του αγαθοεργίες προς τους χριστιανούς, έξήγειραν εναντίον του τις υπόνοιες των συναδέλφων του. ΟΙ όποιοι, αφού εξέτασαν ανακάλυψαν ότι ό Μαρίνος ανήκε στη χριστιανική Εκκλησία. Και τότε τον κατήγγειλαν. Συνελήφθή με αυτοκρατορική διαταγή, και επειδή δεν θέλησε να θυσιάσει στα είδωλα, καταδικάστηκε σε θάνατο. Ενώ τον οδηγούσαν στον τόπο της εκτέλεσης, είδε μερικούς από τους φίλους του να κλαίνε και αυτός με πραότητα τους είπε: "Γιατί κλαίτε και λυπάστε: μάθετε ότι πηγαίνω από το σκοτάδι στο αιώνιο φως, από το χώρο του σταδίου στα βραβεία, και από το θάνατο στην παντοτινή ζωή". Μετά από λίγο ή κεφαλή του έπεφτε, ή δε ψυχή του πετούσε στα σκηνώματα των δικαίων.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΜΟΣ (ή Πρόβος) και ΙΛΑΡΙΟΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΜΝΩΝ Αρχιεπίσκοπος Εφέσου
Απεβίωσε ειρηνικά. (Ορισμένοι Συναξαριστές, λανθασμένα, τον αναφέρουν σαν επίσκοπο Ιεροσολύμων).

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΣ Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων
Όσα αναφέρονται για τον Άγιο αυτό στους περισσότερους Συναξαριστές, ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και μόνο. Τον πατέρα του Εύσέβιο και τη μητέρα του Θεοδούλη, από τη Σεβάστεια της Παλαιστίνης, τους θέλουν επί Μαξιμιανού (286-305) να πεθαίνουν στη φυλακή, ενώ γνωρίζουμε ότι τα χρόνια της πατριαρχίας του 'Αγίου αυτού ήταν από το 632 μέχρι το 634. Ό Άγιος Μόδεστος, ανακαίνισε τα Ιερά προσκυνήματα, πού καταστράφηκαν από τους Πέρσες και ζήτησε τη συνδρομή των χριστιανών από την 'Ανατολή. Όσιακά αφού έζησε και πολλά για τους 'Αγίους τόπους αφού έκανε, απεβίωσε ειρηνικά.

Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείων έργων σου, τη επιδείξει, πάσαν εύφρανας, Σιών την θείαν, των Αποστόλων πλουτήσας την έλλαμψιν, και τω Σωτήρι οσίως ιέρευσας, ιεραρχία και βίου λαμπρότητι. Πάτερ Μόδεστε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας
Ή μνήμη του αναφέρεται στον Συναξαριστή Delehaye σελ. 361, 53 συνοδευμένη με αυτή του Αγίου Μέμνονος επισκόπου Εφέσου.

ΜΝΗΜΗ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ κοντά στον Άγιο Πολύευκτο

Η ΑΓΙΑ βασίλισσα ΘΕΟΦΑΝΩ ή Θαυματουργή σύζυγος του βασιλιά Λέοντα του σοφού.
Ευσεβέστατη και ενάρετη βασίλισσα, πού εξυμνήθηκε πολύ από τους χρονογράφους της εποχής εκείνης, για την εύαγγελική της ζωή, τις ελεημοσύνες της και την άκρα ευσέβεια της. Ήταν κόρη του Κωνσταντίνου του Μαρτινακίου, του Ίλλουστρίου, και της Άννας. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ανατράφηκε με επιμέλεια. Σέ κατάλληλη ηλικία, ό βασιλιάς Βασίλειος ό Μακεδόνας την έδωσε για σύζυγο στον γιο o του Λέοντα τον Σοφό (886-912 μ.Χ.), με τον όποιο για 12 χρόνια ζούσε με αφοσίωση συζυγική και αναγνωρίστηκε αμέσως από τους συγχρόνους της σαν αγία και θαυματουργή για τα πολλά έργα αγάπης πού έκανε. Ό σύζυγος της, έκτισε ωραιότατο ναό, κοντά στον ναό των 'Αγίων Αποστόλων, όπου εναποτέθηκε το τίμιο λείψανο της. Αυτό μετακόμισε ό Πατριάρχης Γεννάδιος ό Σχολάριος στο ναό των Αγίων 'Αποστόλων και από 'κεί αργότερα μεταφέρθηκε στο Πατριαρχείο, όπου μέχρι σήμερα σώζεται.

Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Προελομένη τα ουράνια πόθω, Θεοφανώ την βιοτήν διεξήλθες, άγγελικώς εν γη περιπολεύουσα· όθεν κατηξίωσαι, ουρανίων χαρίτων, συν Αγγέλων τόξεσι, και Αγίων χορείαις, παριστάμενη τω Παμβασιλεί' όν εκδυσώπει, εύρείν ημάς έλεος.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ό Χρυσοβέργης
Ό Νικόλαος ό Β', ό Χρυσοβέργης (και όχι Γραμματικός, όπως τον αναφέρει ό Άγιος Νικόδημος), διαδέχτηκε στον Πατριαρχικό θρόνο τον παραιτηθέντα Πατριάρχη Αντώνιο τον Γ' (984-995). Κόσμησε με την ευαγγελική του ζωή τον οικουμενικό θρόνο με οσιακά έργα και απεβίωσε ειρηνικά.