Εορτάζοντες την  3ην του μηνός Δεκεμβρίου

• Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΣΟΦΟΝΙΑΣ

• Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ιερομόναχος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας (607-609)

• Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ό Κύπριος, ό σαλός

• Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ "ό από Έπάρχων"

• Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ό Ησυχαστής, επίσκοπος Κολωνίας

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΓΑΠΙΟΣ, ΣΕΛΕΥΚΟΣ, ΜΑΜΑΣ, ΙΝΔΗΣ, ΔΟΜΝΑ, ΓΛΥΚΕΡΙΟΣ και 40 Μάρτυρες "εν Σοφιαναίς"

• Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ιερομάρτυρας Πατριάρχης Κων/πολης

• Ο ΑΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ ό Νεομάρτυρας γιατρός από το Αργος

• Ο ΑΓΙΟΣ ΜΩΫΣΗΣ ό Οικονόμος

• Ο ΑΓΙΟΣ BIRINUS (Άγγλος)

Αναλυτικά

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΣΟΦΟΝΙΑΣ
Έζησε τον 7ο αιώνα Π.Χ., επί βασιλέως Ίωσίου. Είναι ό ένατος από τους μικρούς λεγόμενους προφήτες και καταγόταν από τη φυλή του Συμεών ή κατ' άλλους του Λευΐ. Το όνομα του σημαίνει "ό Γιάχβε κρύπτει", δηλαδή περιφρουρεί, προστατεύει. Το προφητικό του βιβλίο διαιρείται σε τρία μικρά κεφάλαια. Στο πρώτο απειλεί τους Ιουδαίους, πού παρεξέκλιναν από τον Κύριο στην ειδωλολατρία. Στο δεύτερο προλέγει την καταστροφή της Γάζας,της Άσκαλώνος, της Αζώτου, της Δαμασκού, της Αιθιοπίας, της Άσσυρίας και άλλων ακόμα χωρών. Στο τρίτο ελέγχει την Ιερουσαλήμ για τη διαφθορά της, αλλά και την ονομάζει επιφανή, σαν κοιτίδα λυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους. Τέλος, χαιρετίζει με αγαλλίαση τη μέλλουσα εμφάνιση του Κυρίου στη Σιών. 'Αλλά ό Θεός μίλησε με το Στόμα του προφήτη και να τί είπε για τους άνομους ανθρώπους: Εξάρω τους ανόμους από προσώπου της γης, λέγει Κύριος... Και τους έκκλίνοντας από του Κυρίου και τους μη ζητούντας τον Κύριον και τους μη άντεχομένους του Κυρίου"1. Θα ξερριζώσω λέει ό Κύριος, τους ανόμους από το πρόσωπο της γης. Και θα τιμωρήσω αυτούς πού παρεκκλίνουν από τις εντολές του Κυρίου, αυτούς πού δεν ζητούν με την προσευχή τους τον Κύριο και δεν κρατούν Αυτόν σαν στήριγμα τους. Ό πρ. Σοφο-νίας πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων του.
1. Σοφονίας, Α' 3, 6.

Άπολυτίκιον. Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Συνιείς φερωνύμως των μελλόντων την πρόγνωσιν, έκφαντορικώς προεκφαίνεις, την αίώνιον λύτρωσιν. Σιών γαρ βασιλέα τον Χριστόν, κηρύττεις Σοφονία εμφανώς· παρ' αυτού γαρ έλυτρώθημεν της αράς, Προφήτα οι βοώντες σοι· δόξα τω σε δοξάσαντι Θεώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρουμένω διά σου, πάσι συγχώρησιν.

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ιερομόναχος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας (607-609)
Τα θερμά του κηρύγματα, ή ζωντανή του πίστη, ή ακούραστη φιλανθρωπία του προς τους φτωχούς, τους ασθενείς και τους εγκαταλελειμμένους, τραβούσαν σαν δίχτυα μεγάλο πλήθος ειδωλολατρών και τους έφερναν στους κόλπους της χριστιανικής Εκκλησίας. Γι' αυτό κινήθηκαν με θανάσιμο μίσος εναντίον του οι Ιερείς της ειδωλολατρίας, μαζί με τους άρχοντες τους. Και κάποια μέρα, υποκίνησαν πλήθος ειδωλολατρών, μεταξύ δε αυτών μέθυσους και εγκληματίες, και επετέθηκαν κατά του αρχιεπισκόπου Θεοδώρου, τη στιγμή πού επέστρεφε από συνοικία, πού είχε πάει με δύο Ιερείς για να παρηγορήσει ψυχές και να μοιράσει ελεημοσύνη. Αφού λοιπόν τον έπιασαν, τον έδειραν, τον έφτυσαν, του φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι και τον τριγυρνούσαν στους δρόμους και τίς πλατείες. Όταν το πληροφορήθηκαν οι αρχές, έστειλαν στρατιωτικό απόσπασμα και τον οδήγησαν στον κριτή. Αυθημερόν, μετά την τυπική διαδικασία, επειδή ό Θεόδωρος έμενε αμετακίνητος στην ομολογία του Χριστού, καταδικάστηκε σε θάνατο. Και βεβαίωσε την πίστη και την αγάπη του, αφού υπέστη καρτερικά και γενναία, όχι μόνο τα προηγούμενα μαρτύρια, αλλά και το μαρτύριο του αποκεφαλισμού. Το δε τίμιο λείψανο του, τάφηκε στη δική του πόλη την Αλεξάνδρεια.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ό Κύπριος, ό σαλός
Κύπριος ασκητής άγνωστης εποχής, πού λόγω της μεγάλης του άσκησης, αξιώθηκε διορατικού πνεύματος, ύποκρινόμενος τον σάλο (τρελό) και έλεγχε τους ανθρώπους για τις ανομίες πού διέπρατταν. Έτσι όσιακά αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά, το δε λείψανο του γιατρεύει θαυματουργικά πολλές ασθένειες.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ "ό από Έπάρχων"
Υπήρξε πατρίκιος στα χρόνια του Θεοδοσίου του Μεγάλου (379-395) και ήταν άνδρας διάσημος για τη σύνεση, την αρετή και τη σεμνότητα της ζωής του. Έτσι προήχθηκε στο αξίωμα του Έπαρχου από τον βασιλιά Θεοδόσιο. Βλέποντας όμως τις αδικίες των ισχυρών, αηδίασε και αφού παραιτήθηκε του αξιώματος του, ιδιώτευε. Μετά δύο χρόνια από τον γάμο του, πέθανε ή σύζυγος του και αυτός πήγε στην Έδεσσα, αφού μοίρασε τη μεγάλη του περιουσία στους φτωχούς και ευαγή ιδρύματα. Εκεί, και ενώ ήταν στο 42ο έτος της ηλικίας του, ανέβηκε πάνω σ' ένα στύλο και με τίς πιο αντίξοες συνθήκες έκανε σκληρή άσκηση. Έτσι, με άσκηση και προσευχή αφού έζησε για άλλα 40 χρόνια πάνω στο στύλο, απεβίωσε ειρηνικά.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ό Ησυχαστής, επίσκοπος Κολωνίας
Γεννήθηκε στη Νικόπολη της Αρμενίας το 454 από τον Έγκράτιο και την Ευφημία, και επί βασιλέως Μαρκιανού (450-457). Μετά τον θάνατο των γονέων του, οικοδόμησε ναό της Ύπεραγίας Θεοτόκου και μόναζε εκεί, μαζί με 10 μοναχούς. Λόγω της μεγάλης του αρετής, 28 χρονών, χειροτονήθηκε επίσκοπος Κολωνίας. Για εννιά χρόνια αφού διευθέτησε τα εκεί εκκλησιαστικά πράγματα, πήγε στα Ιεροσόλυμα και κατέλαβε τη Μονή του Άγιου Σάββα. Εκεί απέκρυψε το αληθινό του αξίωμα και ορίστηκε από τον Άγιο Σάββα σαν υπηρέτης στον ξενώνα και στο μαγειρείο, υπακούοντας με κάθε ταπεινοφροσύνη. Βλέποντας ό Άγιος Σάββας τη μεγάλη του αρετή, σύστησε στον επίσκοπο Ιεροσολύμων Ηλία, να χειροτονήσει τον Ιωάννη Διάκονο και Πρεσβύτερο. Τότε ό Ιωάννης, χωρίς να μπορεί να κάνει αλλιώς, φανέρωσε το αξίωμα του και έμεινε στη Λαύρα 12 χρόνια και στη Ρουθά έξι χρόνια. Κατόπιν πέρασε ασκητικά τα χρόνια του σε διάφορες έρημους για 48 ολόκληρα χρόνια και απεβίωσε ειρηνικά 104 χρονών.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΓΑΠΙΟΣ, ΣΕΛΕΥΚΟΣ, ΜΑΜΑΣ, ΙΝΔΗΣ, ΔΟΜΝΑ, ΓΛΥΚΕΡΙΟΣ και 40 Μάρτυρες "εν Σοφιαναίς"
Μαρτύρησαν δια ξίφους. (Ή μνήμη μερικών εξ αυτών επαναλαμβάνεται και την 28η Δεκεμβρίου).

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ιερομάρτυρας Πατριάρχης Κων/πολης
Ό Γαβριήλ ήταν επίσκοπος Γάνου και Χώρας. Βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1657 και διαδέχτηκε αντικανονικά στον Πατριαρχικό θρόνο τον άπαγχονισθέντα, από τους Τούρκους, Πατριάρχη Παρθένιο τον Γ'. Επειδή όμως ήταν αγράμματος, μετά 12 ήμερες, έφυγε από τον Οικουμενικό Θρόνο και ήλθε στην Προύσα, όπου έγινε προεδρικώς Μητροπολίτης Προύσας και παρέμεινε για 10 χρόνια. Εκεί κατηγορήθηκε ότι έφερε στη Χριστιανική πίστη κάποιο Μουσουλμάνο και οδηγήθηκε στο Σουλτάνο και Βεζύρη. Αυτοί αξίωσαν από τον Μάρτυρα ν' αρνηθεί την πίστη του και να δεχτεί τον Ισλαμισμό. Με γενναιότητα ό Γαβριήλ απέρριψε την πρόταση αυτή, με αποτέλεσμα να βασανιστεί σκληρά. Τελικά τον απαγχόνισαν στην Προύσα στις 3 Δεκεμβρίου 1659.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ ό Νεομάρτυρας γιατρός από το 'Αργος
Ευλαβής, φιλήσυχος, φιλακόλουθος και ευσεβής ό 'Αγγελής, έκανε το επάγγελμα του γιατρού στο "Αργός. Σε κάποια θρησκευτική συζήτηση με έναν Γάλλο, υπεραμύνθηκε τη Χριστιανική πίστη και δέχτηκε να μονομαχήσει χωρίς όπλο με τον Γάλλο, πού ήταν οπλισμένος. Ό Γάλλος μπροστά στην πίστη του 'Αγγελή δείλιασε και ό 'Αγγελής αναδείχτηκε και επίσημα νικητής. Μετά τη νίκη αυτή ό 'Αγγελής, αποφάσισε να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Εγκατέλειψε λοιπόν την ιατρική και κλείστηκε στο υπερώο του σπιτιού του. Ξαφνικά όμως, άγνωστο για ποιο λόγο, το Σάββατο του Λαζάρου του έτους 1813, αρνήθηκε τον Χριστό και έγινε Μουσουλμάνος! Επειδή δημιούργησε επεισόδιο σε καφενείο του Ναυπλίου, ενώ βρισκόταν μεθυσμένος, οι αρχές τον εξόρισαν στη Χίο. Εκεί μετανοημένος, έβρεχε κάθε μέρα με δάκρυα μετανοίας τους ναούς και προσευχόταν. Επίσης έδινε αφορμές στους Τούρκους, επιζητώντας το μαρτύριο. Κάποτε μπήκε σε κάποιο Τελωνείο και ομολόγησε ότι ήταν Χριστιανός. ΟΙ Τούρκοι τον έδειραν ανελέητα και τον έκλεισαν σιδηροδέσμιο στη φυλακή του Κάστρου της Χίου. Αλλ' επειδή παρέμεινε σταθερός στην Χριστιανική ομολογία του, αποκεφαλίστηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1813.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΩΫΣΗΣ ό Οικονόμος
Βλέπε βιογραφικό του σημείωμα την 2α Δεκεμβρίου

Ο ΑΓΙΟΣ BIRINUS (Άγγλος)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ό αναγνώστης στο βιβλίο "ΟΙ Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.