Εορτάζοντες την 15ην του μηνός Αυγούστου

• Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

• ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

• Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΡΣΙΖΙΟΣ

Αναλυτικά

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ό Κύριος μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ό Ιωάννης ό Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Όταν δε ήλθε ή στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου της το έκα-νε γνωστό τρεις μέρες πριν. Ή χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε, λοιπόν, και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ό Κύριος Ιησούς. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της. Ή παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί ή Θεοτόκος, οι 'Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη ή Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση της. Όταν έκοιμήθη, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανή. Μετά τρεις ήμερες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι ή Παναγία αναστήθηκε σωματικά και άνελήφθη στους ουρανούς. Και βέβαια, όλη ή ανθρωπότητα, με ευγνωμοσύνη για τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό, αναφωνεί: "Χαίρε, ώ Μήτερ τής ζωής".

Άπολυτίκιον. Ήχος α'.
Εν τη γεννήσει την παρθενίαν έφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής· και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Πρόκειται για συντριβή των Σαρακηνών, με θαυματουργικό τρόπο από την Ύπεραγία Θεοτόκο, στα χρόνια πού βασιλιάς της Κωνσταντινούπολης ήταν ό Λέων ό Ίσαυρος (716).

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΡΣΙΖΙΟΣ
Ό Άγιος μάρτυς Ταρσίζιος, μαρτύρησε στη Ρώμη, σε πολύ νεαρή ηλικία, τον καιρό πού ήταν αυτοκράτορες, ό Ούαλεριανός και Γαλιηνός (257 μ.Χ.). Ήταν μαθητής του Αγίου Ίερομάρτυρος Στεφάνου, επισκόπου Ρώμης, πού ή Εκκλησία μας τίμα την μνήμη του στις τρεις Αυγούστου. Από μικρή ηλικία ό Ταρσίζιος, βοηθούσε τους Ιερείς στις λειτουργικές συνάξεις και γι΄ αυτό το λόγο, τα μαρτυρολόγια τον αναφέρουν ως "Ακόλουθο", πού σημαίνει ακόλουθος-βοηθός των Ιερέων στο έργο τους. Το χαρακτηριστικό γεγονός με τον Ταρσίζιο έχει ως εξής: όταν είχε ξεσπάσει διωγμός κατά της Εκκλησίας εκείνα τα χρόνια, κάποια μέρα, εμπιστεύθηκαν στον Ταρσίζιο τα Τίμια Δώρα, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, για να τα μεταφέρει στους συλληφθέντες μελλοθάνατους χριστιανούς, πού βρίσκονταν στις φυλακές. Στο δρόμο όμως, τον κύκλωσαν ειδωλολάτρες και του ζητούσαν επίμονα να τους παραδώσει αυτό πού κρατούσε στο στήθος του. Ό Ταρσίζιος αρνήθηκε σθεναρά και τότε αυτοί τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου. Όταν όμως έσκυψαν για να πάρουν αυτό πού κρατούσε ό Ταρσίζιος, διαπίστωσαν έντρομοι, ότι τα Τίμια Δώρα είχαν εξαφανιστεί θαυματουργικά και στα χέρια του νεαρού Αγίου ήταν μόνο το πανί πού τα κάλυπτε. Οι χριστιανοί παρέλαβαν ευλαβικά το άγιο λείψανο του και το μετέφεραν στο κοιμητήριο (κατακόμβη) του τάφου του Αγίου Καλλίστου (στη Ρώμη), όπου μέχρι σήμερα δείχνουν το σημείο του τάφου του. Αργότερα ό επίσκοπος Ρώμης Δάμασος τοποθέτησε πάνω στον τάφο του, το έξης επίγραμμα: "... Ενώ ό Άγιος Ταρσίζιος έφερε τα μυστήρια του Χριστού, κάποιος με χέρι βέβηλο πήγε να τα μολύνει. Κείνος όμως προτίμησε να δώσει τη ζωή του, παρά να δώσει "τοις κυσίν... τους θείους μαργαρίτες". Το παραπάνω κείμενο στηρίζεται στο Ρωμαϊκό μαρτυρολόγιο: ACTASANCTORUM. AUGUSTITOMUS III. Σήμερα στον Ιερό Ναό των 'Αγίων 'Αναργύρων Καραβά της Ί. Μητροπόλεως Πειραιώς, τελείται πανηγυρική Σύναξις προς τιμήν του 'Αγίου Ταρσιζίου, το πρώτο Σάββατο μετά τη γιορτή της Υπαπαντής από όλη τη Νεανική Κίνηση της Ί. Μητροπόλεως Πειραιώς.
Τις παραπάνω πληροφορίες, σχετικά με τη βιογραφία του 'Αγίου Ταρσιζίου, μας παραχώρησαν οι Ιερείς του προαναφερθέντος ενοριακού Ιερού ναού π. Γεώργιος Κρητικός και π. Μεθόδιος Κρητικός.

Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Θείω έρωτι έμπεπλησμένος, Δώρα τίμια εν κόλποις φέρων, το θανείν υπέρ τούτων αίρούμενος, και άνόμοις μη προδώσας τον Κύριον, ανεδείχθης μαρτύρων το καύχημα, ώ Ταρσίζιε, της Ρώμης το βλάστημα, και νέων παίδων χριστιανών άγαλλίαμα, ικέτευε Χριστόν τον Θεόν, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.